6 روش ساده کنترل خشم در برابر کودکان
عصبانی شدن گاهی اوقات طبیعی است، اما اگر این اتفاق زیاد بیفتد یا خشم خود را به شیوه ای ناسالم ابراز کنید، به یک مشکل تبدیل می شود.
والدین ممکن است در شرایط استرس زا، کمبود خواب یا در مواجهه با بدرفتاری کودکشان عصبانی شوند. اگر والدین زیاد عصبانی شوند، احتمال بیشتری وجود دارد که فرزندانشان دچار مشکلات اجتماعی و عاطفی شده و در آینده ریسک بیشتری برای ابتلا به مشکلات روحی و روانی داشته باشند.
اگر متوجه شدید که عصبانی می شوید، چند نفس عمیق بکشید، از اتاق خارج شوید، به موسیقی آرام گوش دهید یا برای آرام شدن قدم بزنید.
اگر در کنترل عصبانیت خود مشکل دارید، بهتر است برای کمک به یک روانشناس مراجعه کنید.
- چه چیزی باعث عصبانیت والدین می شود؟
- احتمال بروز مشکلات مربوط به خشم درچه کسانی بیشتر است؟
- چرا در برابر کودکان خشمگین می شویم؟
- 6 روش برای کنترل خشم در برابر کودکان
- عوامل رایج تحریک کننده‌ی خشم در والدین
- خشم والدین چطور روی فرزندش تأثیر می‌گذارد؟
- تاثیر خشم والدین بر رفتار و روحیه‌ی فرزندان
- چطور با احساس خشم خودم کنار بیام؟
- کنترل خشم لحظه ای
- چطور آرامش خود را حفظ کنیم؟
چه چیزی باعث پرخاشگری می شود؟
پرخاشگری و خشم، احساسی همگانی و طبیعی در انسان است. گاه از بی‌عدالتی، گاه از ناکامی و گاه از احساس خطر، خشم در ما ریشه می‌دواند. در این هنگام، بدن ما واکنش نشان می‌دهد.
5 عامل مهم ایجاد خشم
عوامل خشم‌برانگیز متعددی وجود دارند که می‌توانند این مهمان ناخوانده را به خانه‌ی ما دعوت کنند:
- ناامیدی: وقتی کارها طبق میل ما پیش نمی‌روند، ناامیدی و به دنبال آن خشم سراغمان می‌آید.
- احساس بی‌ارزش بودن: عدم قدردانی و بی‌توجهی دیگران می‌تواند منجر به احساس بی‌ارزشی و عصبانیت در ما شود.
- بی‌عدالتی: رفتار ناعادلانه و تبعیض، خشم را در هر انسانی برمی‌انگیزد.
- شرم، حسادت، غم و ترس: این احساسات منفی نیز می‌توانند زمینه‌ساز عصبانیت باشند.
- گوش ندادن دیگران: عدم توجه به حرف‌ها و نظرات ما، می‌تواند خشم و ناراحتی ما را به دنبال داشته باشد.
خشم گاه به گاه، طبیعی و قابل هضم است. اما اگر این مهمان ناخوانده، دائماً در خانه‌ی ما حضور داشته باشد و یا به شکلی نادرست بروز پیدا کند، به یک مشکل تبدیل می‌شود. در این صورت، به خود و دیگران آسیب می‌رساند.
احتمال بروز مشکلات مربوط به خشم درچه کسانی بیشتر است؟
- افرادی که در خانواده‌ای پرخاشگر بزرگ شده باشند.
- کسانی که آسیب روحی را تجربه کرده باشند.
- اگر کسی انتظارات غیرمنطقی داشته باشد و خواهان مطلق بودن همه چیز طبق میل خود باشد.
- افرادی که از مشکلات سلامت روان مانند اختلال لجبازی یا اختلال شخصیت رنج ببرند.
کنترل خشم، یک مهارت اکتسابی است که نیاز به صبر و حوصله دارد. با تلاش و به کارگیری راهکارهای مناسب، می‌توانید خشم را مهار کنید و به جای آن، عشق، صبر و درک را به خود و دیگران هدیه دهید.
چرا در برابر کودکان خشمگین می شویم؟
طبیعی است که گاه به گاه در مواجهه با فرزندان خردسال خود عصبانی شوید. زندگی پر از چالش‌های متعددی است، از جمله مسئولیت‌های خانوادگی، شغلی، مراقبت از منزل و فعالیت‌های اجتماعی. زمانی که رفتار کودکان مطابق میل ما نیست یا همه چیز طبق برنامه پیش نمی‌رود، کنترل خشم دشوارتر می‌شود.
به جای سرزنش خود، به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید. بسیاری از والدین در مواقعی با عصیانیت در برابر فرزندان خود دست و پنجه نرم می‌کنند و خشم یک احساس طبیعی است. مهم نحوه‌ی مدیریت و ابراز خشم شماست.
راههای کنترل خشم در برابر کودکان
- به خودتان فرصت دهید تا آرام شوید. قبل از هرگونه واکنشی، چند نفس عمیق بکشید و به خودتان تا ده بشمارید.
- با فرزندتان به طور واضح و قاطعانه صحبت کنید. از زبان “من” استفاده کنید و احساسات خود را بدون سرزنش یا تحقیر فرزندتان بیان کنید.
- به دنبال راه حل باشید. به جای تمرکز بر روی مشکل، به دنبال راه حلی برای برطرف کردن آن باشید.
- از تنبیه بدنی خودداری کنید. تنبیه بدنی نه تنها موثر نیست، بلکه می‌تواند به کودک آسیب برساند.
- الگوی مناسبی برای فرزندتان باشید. به یاد داشته باشید که کودکان از رفتار شما یاد می‌گیرند.
- در صورت نیاز، از متخصصان کمک بگیرید. اگر در مدیریت خشم خود مشکل دارید، از یک روانشناس یا مشاور کمک بگیرید.
با صبر و حوصله و به کارگیری راهکارهای مناسب، می‌توانید خشم خود را در برابر فرزندان تان کنترل کنید و به جای آن، عشق، صبر و درک را به آنها هدیه دهید.
به خاطر داشته باشید که تربیت فرزند یک سفر پرفراز و نشیب است و هیچ کس کامل نیست. مهم‌ترین چیز این است که به دنبال یادگیری و پیشرفت باشید و به فرزندتان عشق و محبت بی‌قید و شرط هدیه دهید.
عوامل رایج تحریک کننده‌ی خشم در والدین
- احساس اینکه همسرتان به اندازه‌ی کافی در کارهای مربوط به بچه کمک نمی‌کند.
- استرس مالی یا مشکلات ارتباطی در روابط.
- کمبود خواب.
تاثیر عصبانیت والدین بر کودک
خشم، احساسی طبیعی است که همه ما گاه به گاه آن را تجربه می‌کنیم. اما نحوه‌ی برخورد با این احساس، نقشی کلیدی در سلامت و تعادل زندگی ما، به خصوص در روابطمان با فرزندانمان ایفا می‌کند.
بیایید با هم صادق باشیم:
- آیا تا به حال در حضور فرزندتان فریاد زده‌اید؟
- آیا به خاطر عصبانیت، از کلماتی استفاده کرده‌اید که بعداً از آنها پشیمان شده‌اید؟
- آیا عصبانیت شما باعث شده است که فرزندتان را تنبیه کنید یا از او دور شوید؟
اگر پاسخ شما به هر یک از این سوالات مثبت است، باید بدانید که خشم شما می‌تواند پیامدهای منفی و جدی برای فرزندتان به همراه داشته باشد.
خشم والدین مانند آینه‌ای است که در برابر فرزندان قرار می‌گیرد.
- کودکانی که در معرض پرخاشگری مداوم والدین خود قرار دارند، ممکن است یاد بگیرند که خود نیز به طور مشابه با خشم و پرخاشگری رفتار کنند.
- این کودکان ممکن است در بزرگسالی از اعتماد به نفس پایینی برخوردار باشند و در برقراری روابط سالم با دیگران دچار مشکل شوند.
- همچنین، عصبانیت والدین می‌تواند منجر به اضطراب، افسردگی و سایر مشکلات سلامت روان در کودکان شود.
تاثیر خشم والدین بر رفتار و روحیه‌ی فرزندان
کودکان موجوداتی حساس و آسیب‌پذیر هستند که تحت تأثیر مستقیم رفتار و احساسات والدین خود قرار دارند. در خانه‌ای که فریاد و خشم بیداد می‌کند، کودکان امنیت و آرامش خاطر را از دست می‌دهند و واکنش‌های متفاوتی نسبت به این شرایط از خود بروز می‌دهند. برخی از این واکنش‌ها عبارتند از:
- ناتوانی در تمرکز: محیط پر از استرس و آشوب ناشی از عصبانیت والدین، تمرکز بر یادگیری و انجام فعالیت‌های مختلف را برای کودکان دشوار می‌سازد.
- مشکل در برقراری ارتباط با همسالان: کودکانی که در خانه با پرخاشگری والدین مواجه می‌شوند، ممکن است در برقراری ارتباط سالم و بازی با هم‌سن و سال‌های خود نیز دچار مشکل شوند.
- ایجاد الگوهای رفتاری نامناسب: مشاهده‌ی خشم و پرخاشگری والدین می‌تواند به عنوان الگویی برای کودکان در ابراز خشم و حل تعارض در نظر گرفته شود و آنها را به سمت رفتارهای مشابه سوق دهد.
- کناره‌گیری و ترس: احساس ناامنی ناشی از عصبانیت والدین می‌تواند منجر به گوشه‌گیری، ترس و اضطراب در کودکان شود.
- مشکلات خواب: استرس و آشفتگی ناشی از خشم والدین بر کیفیت خواب کودکان تأثیر می‌گذارد و می‌تواند منجر به بی‌خوابی یا کابوس‌های شبانه شود.
به خاطر داشته باشید که تنبیه بدنی کودکان، هرگز راه‌حل مناسبی برای کنترل رفتار آنها نیست. تنبیه بدنی نه تنها به اصلاح رفتار کمکی نمی‌کند، بلکه پیامدهای بسیار جدی و مخربی برای سلامت جسمی و روحی کودکان به دنبال دارد، از جمله:
- آسیب‌های جسمی: تنبیه بدنی می‌تواند باعث ایجاد کبودی، جراحت و صدمات جسمی بر بدن کودکان شود.
- رفتارهای ضد اجتماعی: کودکانی که مورد تنبیه بدنی قرار می‌گیرند، در معرض خطر بیشتری برای بروز رفتارهای ضد اجتماعی در آینده هستند؛ رفتارهایی که حقوق دیگران را نقض می‌کند و با هنجارهای جامعه در تضاد است.
- پرخاشگری: تنبیه بدنی الگوی پرخاشگری را برای کودکان به همراه دارد و آنها را به سمت ابراز خشم از طریق خشونت سوق می‌دهد.
- کاهش اعتماد به نفس: تنبیه بدنی احساس امنیت و عزت نفس را در کودکان خدشه‌دار می‌کند و زمینه‌ساز مشکلات روحی در آنها می‌شود.
- مشکلات روانی: تجربه‌ی تنبیه بدنی در دوران کودکی می‌تواند زمینه‌ساز بروز مشکلات روانی مانند افسردگی و اضطراب در بزرگسالی شود.
- اختلال در یادگیری: استرس ناشی از تنبیه بدنی بر توانایی یادگیری کودکان تأثیر منفی می‌گذارد و پیشرفت تحصیلی آنها را با مشکل مواجه می‌کند.
- قرار گرفتن در روابط آزاردهنده: کودکانی که در معرض خشونت و پرخاشگری والدین قرار می‌گیرند، در آینده بیشتر در معرض روابط آزاردهنده و خشونت‌آمیز قرار خواهند گرفت.
چطور با احساس خشم خودم کنار بیام؟
خشم اغلب با احساسات دیگری مانند ناامیدی، نگرانی، خجالت، سرخوردگی، آزار و یا ترس همراه است. تشخیص و مدیریت این احساسات می‌تواند به شما در کنترل خشم کمک کند.
فروخوردن خشم و نگفتن آن، کمکی به حل مشکل نمی‌کند. مهم این است که یاد بگیرید خشم خود را به روشی کنترل شده ابراز کنید، به گونه‌ای که به دیگران آسیب نرساند.
اگر بتوانید افکار یا احساسات منفی که خشم شما را تحریک می‌کنند، تشخیص دهید، ممکن است بتوانید از آن موقعیت‌ها اجتناب کنید یا در هنگام مواجه شدن، واکنش متفاوتی نشان دهید. کمی فکر کنید که چه چیزی واقعا باعث عصبانیت شما می‌شود؟
صحبت کردن با فردی مورد اعتماد، مانند دوست، یکی از اقوام یا یک مشاور حرفهای، می‌تواند به شما در حل و فصل احساسات‌تان کمک کند.
کنترل خشم لحظه ای
همه ما گاهی عصبانی می شویم. اما مهم این است که یاد بگیریم عصبانیت خود را مدیریت کنیم تا به خود و دیگران آسیب نرسانیم. راهکارهایی را برای آرام کردن خود در زمان عصبانیت وجود دارد که در زیر به آن اشاره می کنیم.
نشانه های اولیه‌ی عصبانیت
اولین قدم برای کنترل خشم، شناختن علائم هشداردهنده‌ی آن است. با شناسایی این نشانه ها می توانید قبل از اینکه عصبانیت‌تان از کنترل خارج شود، اقدام کنید. برخی از این نشانه ها عبارتند از:
- تند شدن ضربان قلب یا نفس‌نفس زدن: وقتی عصبانی می شوید، قلب شما سریع تر می زند و ممکن است احساس کنید نفس کم آورده اید.
- سفت شدن شانه ها: یکی از واکنش های فیزیکی بدن در برابر خشم، سفت شدن عضلات به ویژه در ناحیه‌ی شانه هاست.
- قفل کردن فک یا مشت کردن دست ها: احتمالا در مواقع عصبانیت، فک تان را به هم فشار می دهید یا دست هایتان را مشت می کنید.
- عرق کردن: تعریق یکی دیگر از واکنش های طبیعی بدن در برابر خشم است.
- احساس آشفتگی و ناآرامی: خشم با احساس بی قراری و آشفتگی درونی همراه است.
اگر هر کدام از این نشانه ها را در خود احساس کردید، به این معنی است که عصبانی هستید و باید برای آرام کردن خود اقدام کنید.
راهکارهای آرامش بخش در لحظه‌ی عصبانیت
با به کار بستن روش های زیر می توانید در لحظه‌ی عصبانیت، خودتان را آرام کنید:
- تا ۱۰ بشمارید قبل از اینکه واکنشی نشان دهید. گاهی اوقات کمی صبر و حوصله می تواند جلوی واکنش های نسنجیده را بگیرد. شمردن تا ۱۰ به شما فرصت می دهد تا کمی آرام شده و با دیدی بازتر به موقعیت نگاه کنید.
- از موقعیت دور شوید و به جای آرامی بروید. اگر احساس می کنید عصبانیت تان در حال بالا رفتن است، از آن موقعیت دور شوید و به جای آرامی بروید. البته قبل از ترک کردن محل، مطمئن شوید که فرزندتان در امنیت است.
- چند نفس عمیق و آرام بکشید. تمرینات تنفسی عمیق یکی از راه های موثر برای کاهش استرس و آرام کردن ذهن و بدن است. چند نفس عمیق از راه بینی به داخل بکشید و به آرامی از طریق دهان بازدم کنید. این کار را چندین بار تکرار کنید تا احساس آرامش بیشتری کنید.
- برای اینکه حواس تان پرت شود، به پیاده روی بروید، دوش آب گرم بگیرید یا به موسیقی آرامش بخش گوش کنید. گاهی اوقات با منحرف کردن حواس تان از عامل اصلی عصبانیت می توانید به آرام شدن خود کمک کنید. فعالیت های آرامش بخشی مانند پیاده روی، دوش آب گرم یا گوش دادن به موسیقی ملایم می تواند در این زمینه موثر باشد.
- سعی کنید به قضیه از دیدگاه طرف مقابل نگاه کنید. با همدلی و در نظر گرفتن احساسات طرف مقابل، بهتر می توانید عصبانیت خود را کنترل کنید. خودتان را جای او بگذارید و ببینید در چنین شرایطی چه احساسی پیدا می کردید.
- یک جمله‌ی آرامش بخش را در ذهن تان تکرار کنید. تکرار جملات مثبت و آرامش بخش می تواند به کاهش اضطراب و کنترل خشم کمک کند. جملاتی مانند “من می توانم با این موضوع کنار بیایم” یا “آرامش، آرامش” را در ذهن خود تکرار کنید.
با تمرین و به کار بستن این راهکارها، در موقعیت های عصبانی بهتر می توانید بر احساسات خود مسلط شوید و واکنش های مناسب تری نشان دهید.
چطور آرامش خود را حفظ کنیم؟
اگر احساس می‌کنید زیاد عصبانی می‌شوید، می‌توانید الگوهای فکری خود را تغییر دهید و به روشی سالم‌تر به موقعیت‌های دشوار واکنش نشان دهید. یک روانشناس می‌تواند در این زمینه به شما کمک کند.
6 راهکار برای مدیریت خشم در زندگی
- کاهش استرس: با تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند مدیتیشن، تمرینات تنفسی یا یوگا، استرس خود را کاهش دهید.
- ورزش و تحرک: ورزش منظم یا فعالیت‌های بدنی روزانه به مدیریت استرس و کنترل خشم کمک می‌کند.
- ارتباط موثر: یاد بگیرید بهتر صحبت کنید و با دقت به حرفهای دیگران گوش دهید. سوءتفاهم‌ها اغلب باعث خشم می‌شوند.
- تغییر روال: سعی کنید از موقعیت‌هایی که باعث عصبانیت شما می‌شوند اجتناب کنید. گاهی اوقات تغییر در برنامه روزانه می‌تواند مفید باشد.
- تفریح و سرگرمی: برای سرگرمی‌ها و فعالیت‌های مورد علاقه خود وقت بگذارید. سرگرمی و تفریح به کاهش استرس و بهبود روحیه کمک می‌کند.
- درمان شناختی رفتاری (CBT): این نوع روان درمانی می‌تواند به تغییر الگوهای فکری منفی و یادگیری مهارت‌های مقابله‌ای با خشم کمک کند.
با به کار بستن این راهکارها و در صورت نیاز، کمک گرفتن از یک روانشناس متخصص در زمینه درمان شناختی رفتاری، می‌توانید خشم خود را مدیریت کنید و روابط سالم‌تری با اطرافیان خود برقرار نمایید.
دیدگاهتان را بنویسید