علت ترس در کودکان و روش برخورد با آن

گاهی اوقات کودکان از موقعیت ها یا اشیایی می ترسند که بزرگسالان آنها را ترسناک نمی دانند، مسخره کردن کودک یا مجبور کردن او برای مقابله با ترسش فقط اوضاع را بدتر می کند. شما می توانید با جدی گرفتن ترس های فرزندتان و تشویق او به صحبت درباره احساساتش به او کمک کنید.

آنچه در این مقاله خواهید خواند:

• کودک ترسو
• ترس در نوزادان
• علت ترس در کودکان نوپا
• ترس های رایج برای کودکان در سن دبستان
• ترس شبانه کودکان
• کمک حرفه ای برای ترس و اضطراب در کودکان

والدین به فرزندان خود می آموزند که از خطرات خاص مانند آتش سوزی یا عبور از جاده بترسند و محتاط باشند. در این موارد، اضطراب می تواند مفید باشد، زیرا به محافظت از کودک در برابر آسیب کمک می کند. با این حال، کودکان از موقعیت‌ها یا اشیایی که بزرگسالان آنها را تهدیدکننده نمی‌دانند، بترسند.

ترس های کودک ممکن است با بزرگ شدن او تغییر کند. برای مثال، ترس از تاریکی یا هیولاهای زیر تخت ممکن است جای خود را به ترس دزدی یا خشونت بدهد. تاکتیک‌هایی که جواب نمی‌دهند عبارتند از: اذیت کردن کودک به خاطر ترس یا مجبور کردن او برای رویارویی با موقعیت‌های ترسناک.

با جدی گرفتن احساسات، تشویق او به صحبت در مورد اضطراب، گفتن حقایق و دادن فرصت به او برای مقابله با ترس به کودک خود کمک کنید تا با ترس مقابله کند.

کودک ترسو

کودک ترسو، کودکی است که معمولا بیشتر از کودکان دیگر می ترسد. عوامل مؤثر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• حساسیت ژنتیکی. برخی از کودکان عموماً در خلق و خوی حساس تر و احساساتی تر هستند.
• حداقل یکی از والدین مضطرب. کودکان از دیدن  ترس والدین خود ترسیدن را یاد می گیرند.
• فرزندپروری بیش از حد محافظتی. احتمال اینکه کودک وابسته بیشتر احساس درماندگی کند، بیشتر است و این می تواند منجر به اضطراب عمومی شود.
• رویدادهای استرس زا. مانند جدایی والدین، آسیب دیدگی یا اقامت در بیمارستان.

علت ترس در کودکان ( پانیک در کودکان)

به طور کلی، آنها می توانند به دلایل مختلفی ظاهر شوند و هر فردی دلایل خاص خود را دارد. در اینجا اطلاعاتی در مورد علل ترس های کودکان وجود دارد که اغلب زمینه ساز آنها است:

ترس رایج در نوزادان ( زیر 2 سال)

هنگامی که کودک به 6 یا 7 ماهگی می رسد، وابستگی شدیدی به والدین یا مراقبان خود ایجاد می کند. جدایی از “افراد خاص” خود، حتی برای مدت کوتاه، می تواند باعث اضطراب و گریه فراوان شود. به همین ترتیب، بسیاری از نوزادان افراد خاص خود را به غریبه ها ترجیح میدهند و از افراد غریبه می ترسند. نوزادان با گذشت زمان از این مرحله خارج می شوند.

پیشنهاداتی برای کمک به کودک برای مقابله با اضطراب جدایی و ترس از غریبه ها عبارتند از:

• در صورت امکان در خانه، اگر کودکتان هنگام خروج شما از اتاق ناراحت شد، او را از اتاقی به اتاق دیگر با خود ببرید یا زمانی که از دید شما دور هست با او صحبت کنید.
• زمانی که از اتاق خارج می شوید (یا بیرون می روید) به کودک خود بگویید و هنگام برگشتن خود را اعلام کنید. این به آنها کمک می کند تا به شما اعتماد کنند.
• به کودک خود اجازه دهید تا با افراد جدید در کنار شما آشنا شود. بگذارید ببینند که می دانید فرد جدید خوب است.
• اگر کودک شما مضطرب است، با بیانی آرام و مطمئن به او اطمینان دهید. رها کردن کودک برای “گریه کردن” فقط باعث تشدید اضطراب او می شود

ترس های رایج برای کودکان نوپا ( زیر 3 سال)

کودکان 2 تا 3 ساله تازه شروع به یادگیری نحوه کنار آمدن با احساسات قوی خود مانند خشم کرده اند. ترس رایج برای کودکان نوپا این است که تحت تأثیر احساسات قدرتمند قرار بگیرند.

کودکان نوپا درک محدودی از اندازه دارند و ممکن است ترس های به ظاهر غیرمنطقی مانند افتادن از سوراخ یا توالت داشته باشند.

پیشنهاداتی برای کمک به کودک نوپا عبارتند از:

• ترس هایی مانند افتادن از سوراخ برای کودک واقعی است، زیرا کودکان خردسال هنوز اندازه و فضا را درک نمی کنند.
• کودک را مجبور نکنید که با موضوع ترسش روبرو شود، زیرا ممکن است اوضاع را بدتر کند. به آنها کمک کنید تا به آرامی به آن عادت کنند.
• بپذیرید که ممکن است مجبور شوید به فرزندتان کمک کنید تا برای مدتی از شیء ترسناک دوری کند.

ترس در کودکان دبستانی

با بزرگ تر شدن کودک فهرست چیزهایی که از آنها می ترسد بیشتر می شود. برخی از ترس ها واقعی و برخی خیالی هستند. ترس های رایج عبارتند از ترس از تاریکی، دزدی، جنگ، مرگ، جدایی یا طلاق والدین و موجودات ماوراء طبیعی (مانند ارواح و هیولا).

پیشنهاداتی برای کمک به فرزندتان عبارتند از:

• طوری رفتار کنید که فرزندتان بداند که ترس های او را جدی می گیرید.
• در مورد موضوعاتی مانند مرگ یا جنگ اطلاعات درستی به فرزندتان بدهید و به او بگویید که مایلید به هر سوالی پاسخ دهید.
• فرزندتان را تشویق کنید تا با هدف خود، مانند سگ، یک قدم در یک زمان با سرعت خودش روبرو شود. برای مثال، شاید با تصاویر شروع کنید، سپس یک سگ بسیار کوچک و ملایم را امتحان کنید که بسته شده است، تا کودک تصمیم بگیرد که چقدر نزدیک شود.
• به فرزندتان اجازه دهید کمی کنترل داشته باشد. برای مثال، اگر از مزاحمان می ترسند، بستن و قفل کردن پنجره اتاق خواب خود را یکی از وظایف شبانه خود قرار دهید.
• کارهای روزمره و تشریفات به کودک احساس ثبات و امنیت می دهد و ممکن است اضطراب عمومی را کاهش دهد.

ترس از تاریکی

بسیاری از کودکان از تاریکی می ترسند. یک کودک نوپا یا پیش دبستانی اغلب از چیزهای ناآشنا که نمی فهمد یا نمی تواند کنترل کند می ترسد. تخیل فعال آنها و ناتوانی آنها در تمایز بین واقعیت و خیال، به این معنی است که آنها ممکن است باور کنند که هیولاها زیر تخت یا در کمد لباس هستند و منتظرند که پس از خاموش شدن نور، بیرون بیاید.

اگر به ترس کودک از تاریکی توجه نشود ممکن است، این ترس به اختلال خواب و عادات خواب تبدیل شود. راه های زیادی وجود دارد که والدین می توانند به فرزند خود کمک کنند تا بر ترس از تاریکی غلبه کند.

کمک به کودکی که از تاریکی می ترسد

مانند سایر ترس ها، ترس از تاریکی مهم است. ترس کودک از تاریکی را با همدردی و درک مدیریت کنید. احساسات فرزندتان را مسخره یا نادیده نگیرید یا ناامید و عصبانی نشوید. اولین قدم برای کمک به فرزندتان برای غلبه بر ترس غیرمنطقی خود این است که احساسات او را واقعی بپذیرید و با حساسیت به آنها پاسخ دهید.

پیشنهادات عبارتند از:

• از آنها بخواهید در مورد ترس های خود و اینکه دقیقا چه چیزی آنها را می ترساند به شما بگویند. به فرزندتان نشان دهید که ترس‌های او را درک می‌کنید، اما لزوماً با آن‌ها شریک نیستید.
• به آنها اطمینان دهید که در امنیت هستند. توضیح دهید هیچ چیز به نام هیولا وجود ندارد.
• سعی نکنید با چک کردن در کمد یا زیر تخت به کودک خود اطمینان دهید زیرا ممکن است به کودک نشان دهد که فکر می کنید هیولاها آنجا هستند.
•   اگر فرزند شما به دلیل احتمال نفوذ افراد مزاحم از تاریکی می ترسد، نشان دادن اقدامات امنیتی در اطراف خانه، مانند قفل، به او کمک می کند. با این حال، هرگز در را زمانی که افراد در داخل خانه هستند قفل نکنید، زیرا ممکن است در هنگام آتش سوزی یا سایر موارد اضطراری مانع از فرار شود.
• از فرزندتان بخواهید در مورد آنچه که باعث می شود احساس امنیت بیشتری کند، پیشنهاداتی ارائه دهد. خودتان پیشنهاداتی ارائه دهید. شاید اگر یک اسباب‌بازی مخصوص را به رختخواب ببرند، احساس بهتری داشته باشند. مطمئن شوید که آیا ترس آنها از تاریکی ناشی از نگرانی های دیگر است یا خیر. به عنوان مثال، برخی از کودکان ممکن است از جدایی یا مرگ والدین خود بترسند و این اضطراب زمانی که در تاریکی تنها هستند تشدید می شود. در مورد چنین مسائلی صادقانه با فرزندتان صحبت کنید.

پیشنهادات کلی برای ترس کودکان از تاریکی

راه های عملی برای مقابله با ترس فرزندتان از تاریکی عبارتند از:

1. یک برنامه روتین قبل از خواب ایجاد کنید که برای کودک شما آرامش بخش و لذت بخش باشد. روال های قابل پیش بینی قبل از خواب به کاهش اضطراب کمک می کند.
2. یک چراغ خواب در اتاق کودک خود قرار دهید، یا اجازه دهید مقداری نور از راهرو یا سایر منابع نزدیک به اتاق او فیلتر شود.
3. اگر کودک احساس کند بر موقعیتی کنترل دارد، ترس او کاهش می یابد. به عنوان مثال یک لامپ کنار تخت آنها قرار دهید تا بتوانند خودشان چراغ را روشن کنند. از لامپ کم وات استفاده کنید.
4. مطمئن شوید که عادات تماشای تلویزیون و مطالب خواندن آنها با سن آنها مناسب است. فیلم های خبری، فیلم ها یا کتاب های ترسناک می توانند به راحتی کودک را بترسانند.
5. شب به اتاق آنها نگاه کنید و سعی کنید چیزها را از دید آنها ببینید. آیا عکس یا اسباب بازی ای وجود دارد که در نور یا در نیمه نور سایه ایجاد کند یا ترسناک به نظر برسد؟
6. ورزش منظم به کاهش سطح استرس کمک می کند. اطمینان حاصل کنید که کودک شما در طول روز فعالیت بدنی زیادی داشته باشد.
7. در مورد ترس فرزندتان در مقابل او یا افراد دیگر بحث و هیاهو نکنید، مخصوصا در صورتی که در مورد آن احساس اضطراب بیشتری کند.
8. ترس آن ها را مسخره نکنید و آن ها را کوچک نکنید.
9. کتاب های زیادی در مورد مدیریت ترس های دوران کودکی، هم برای والدین و هم برای کودک وجود دارد.
10. با تقویت رفتار مثبت، به فرزندتان اجازه دهید گام های کوچکی برای غلبه بر ترس خود بردارد و هر دستاوردی را از او تعریف کنید. هر زمان که آنها مرحله ای را انجام دادند، مثلاً در لحظه ای که آنها را در تختخوابشان گذاشتید از رختخواب بیرون نپریدند، به آنها پاداش دهید. کودکان نوپا به سیستم‌های پاداش ساده، مانند برچسب‌ها یا مهرهای روی نمودار دیواری، به خوبی پاسخ می‌دهند.

عوارض ترس شدید در کودکان

گاهی اوقات یک کودک آنقدر می ترسد که در زندگی روزمره و بازی او اختلال ایجاد می کند. اگر فکر می‌کنید فرزندتان به‌ویژه دچار ترس یا فوبیا شده است، به دنبال کمک حرفه‌ای باشید. می توان به کودکان آموزش داد که چگونه اضطراب خود را مدیریت کنند و والدین می توانند راهبردهای کمکی را بیاموزند.

از کجا کمک بگیریم؟

• پزشک عمومی
• پرستار سلامت مادر و کودک
• روانشناس کودک

نتیجه گیری

ما متوجه شده ایم که ترس های کودکان چیست و چه راه هایی برای غلبه بر آنها وجود دارد. ما متوجه شدیم که این یک پدیده کاملاً طبیعی است و والدین فقط باید از نظر عاطفی از کودک حمایت کنند و به او کمک کنند تا زمانی که از نظر روانی برای آن آماده است، با ترس هایش مقابله کند.