5 علت ناخن جویدن و راههای ترک آن

کودک شما ممکن است بنا به دلایل مختلفی از جمله کنجکاوی، بی حوصلگی، کاهش استرس، عادت یا تقلید، ناخن خود را بجود؛ ناخن جویدن رایج ترین عادت عصبی است که شامل مکیدن شست، دست کردن داخل بینی، کندن مو و پیچاندن مو می شود. این عادت ممکن است تا بزرگسالی هم ادامه داشته باشد.

بزرگ شدن برای بچه ها می تواند اضطراب آور باشد و بسیاری از این تنش ها و فشارها برای والدین قابل مشاهده نیست. اگر فرزند شما به طور متوسط ( بدون آسیب رساندن به خود ) و ناخودآگاه ( مثلاً هنگام تماشای تلویزیون ) ناخن می جود، یا تمایل دارد در پاسخ به موقعیت های خاص ( مانند اجرا یا امتحانات ) ناخن بجود، این فقط راهی برای مقابله با استرس جزئی است و جای نگرانی نیست.

• 5 علت ناخن جویدن درکودکان
• عوارض ناخن جویدن
• برای ترک ناخن جویدن کودکان چه کار باید کرد؟
• 7 روش خانگی درمان ناخن جویدن کودکان
• داروی ترک ناخن جویدن
• چه زمانی نگران جویدن ناخن باشیم؟

5 علت ناخن جویدن درکودکان

• اضطراب و استرس: شایع ترین علت ناخن جویدن، اضطراب و استرس است. جویدن ناخن می تواند راهی برای تخلیه تنش و اضطراب باشد.
• خستگی و کسالت: برخی افراد زمانی که خسته یا کسل هستند، ناخن های خود را می جوند.
• عادت: جویدن ناخن می تواند به یک عادت تبدیل شود که به طور ناخودآگاه انجام می شود.
• مشکلات عاطفی: در برخی موارد، ناخن جویدن می تواند علامتی از یک مشکل عاطفی مانند افسردگی یا وسواس فکری-اجباری باشد.
• ژنتیک: تحقیقات نشان داده است که ممکن است ژنتیک در ناخن جویدن نقش داشته باشد.

عوارض ناخن جویدن

• آسیب به ناخن ها: جویدن ناخن می تواند باعث آسیب به ناخن ها، کوتاهی و ضعیف شدن آنها شود.
• عفونت: جویدن ناخن می تواند باعث ایجاد زخم و عفونت در انگشتان شود.
• مشکلات دندانی: جویدن ناخن می تواند به دندان ها آسیب برساند و باعث مشکلاتی مانند سایش دندان ها و درد فک شود.
• مشکلات اجتماعی: جویدن ناخن می تواند باعث خجالت و اضطراب اجتماعی شود.

برای ترک ناخن جویدن کودکان چه کار باید کرد؟

از آنجایی که اکثر بچه ها در نهایت، ناخن جویدن را کنار می گذارند، برخی از والدین بهترین رویکرد را نادیده گرفتن آن می دانند. اما برای والدین دیگر، نادیده گرفتن آن بسیار سخت است.

اگر فرزند شما به طور ناگهانی شروع به ناخن جویدن کرده است، احتمالاً دلیل آن استرس یا اضطراب باشد. حتی اتفاقات مثبت مانند ارتقای سطح خواندن یا آوردن حیوان خانگی جدید، می‌توانند برای بچه‌ها استرس‌زا باشند.

وقتی می‌بینیم فرزندمان رفتاری دارد که نگرانمان می‌کند، اولین کاری که می‌خواهیم انجام دهیم این است که آن رفتار را متوقف کنیم. این هدف در بلندمدت خوب است، اما قبل از هر چیز باید به ریشه این رفتار توجه کنیم و ببینیم چه چیزی باعث اضطراب فرزندمان می‌شود؟ آیا در مدرسه یا خانه مشکلی دارد؟ آیا از امتحانات، صحبت در جمع یا چیز دیگری می‌ترسد؟ آیا در زمان‌های استرس یا اضطراب بیشتر این کار را انجام می‌دهد؟

تلاش ویژه ای برای کمک به او در مورد نگرانی هایش انجام دهید. البته گفتن این موضوع برای بیشتر بچه ها آسان تر از انجام دادن آن است، اما گفتن  یک دلیل کاملاً خنده دار برای ناخن جویدن مثل گفتن : ( من می دانم! تو میخواهی با این کار دندان هایت را تیز کنی! ) ممکن است او را مجبور کند که به شما بگوید واقعاً چه چیزی او را آزار می دهد.

7 روش خانگی درمان ناخن جویدن کودکان

می‌توانید برای ترک ناخن جویدن کودکتان از روش‌های پیشنهادی زیر استفاده کنید:

• ناخن ها را روزانه کوتاه کنید. کوتاه کردن ناخن‌های کودک، سطح زیر ناخن‌ها را کاهش می‌دهد و به این معنی است که آلودگی، کثیفی و باکتری کمتری می‌تواند زیر ناخن جمع شود و وارد دهانش شود. از کوتیکول ها نیز به خوبی مراقبت کنید. باکتری ها می توانند وارد پوست اطراف ناخن شده و باعث عفونت شوند. یک سوهان کوچک یا گیره ناخن در دسترس داشته باشید. گاهی اوقات، امکان چفت شدن ناخن برای کودک بسیار زیاد است که نمی‌توان براحتی در برابر آن مقاومت کند.
• جایگزین پیدا کنید. به دنبال چیز سالمی باشید که ممکن است فرزندتان بتواند در دهانش بگذارد. برای کودکان بزرگتر، بهتر است از میان وعده هایی مانند کرفس و هویج استفاده کنید. فقط مراقب باشید که ناخن جویدن را جایگزین تنقلات شیرین نکنید وگرنه یک عادت بد را با عادت بد دیگر عوض می کنید.
• به فرزندتان چیز دیگری بدهید تا روی آن تمرکز کند. چیزی را پیدا کنید که انگشتان کودک شما را فعال نگه دارد. آنها ممکن است دوست داشته باشند یک اسباب بازی نرم و کوچک و یا حتی چیزی مانند جاکلیدی را که می توانند در جیب خود نگه دارند، نوازش کنند. این عمل به آن‌ها اجازه می‌دهد تا به جای تمرکز بر روی صدا و احساس جویدن ناخن‌ها، روی بافت و احساس آنچه در دستانشان است تمرکز کنند.
• یک رمز بین کودک و خودتان انتخاب کنید. وقتی می بینید که کودکتان در حال نیش زدن است، به آرامی او را روی بازو لمس کنید یا از کلمه رمزی استفاده کنید که بدون اعلام آن به دیگران، به او هشدار دهد. این به آن‌ها کمک می‌کند تا از زمانی که این کار را انجام می‌دهند آگاه‌تر شوند؛ در نهایت، بسیاری از این عادت‌های عصبی بصورت ناخودآگاه انجام می‌شوند.
• یک سیستم پاداش ایجاد کنید. یک نمودار برچسب ایجاد کنید و هر روز مشخص کنید که کودک شما ناخن هایش را نمی جود. اگر فرزندتان نمی‌تواند یک روز کامل را بسازد، ممکن است لازم باشد روز را به بخش‌های کوچک‌تری تقسیم کنید، مانند «قبل از ظهر» یا «در طول شام». هنگامی که آنها مقدار مشخصی از برچسب ها را جمع آوری کردند، یک جایزه بدهید – مانند سفر به پارک برای پنج برچسب.
• لاک ناخن ضد گاز را امتحان کنید. اینها طعم وحشتناکی دارند یا وقتی کودک شما ناخن هایش را می جود کمی می سوزد. (البته مراقب باشید، زیرا برخی از آنها استون یا فلفل کاین در خود دارند، که اگر کودک به چشمان خود بمالد، ممکن است به شدت آسیب ببیند) با پزشک کودک یا داروساز خود صحبت کنید تا در مورد ایمن ترین گزینه ها اطلاعات کسب کنید. طعم بد حداقل باعث می شود کودک شما نسبت به این عادت هوشیارتر شود.
• عواقب طبیعی را در نظر بگیرید. به خاطر داشته باشید که پیامدهای طبیعی می توانند معلمان خوبی باشند. بنابراین، اگر کودک شما گهگاه انگشتانش را به دلیل کوتاهی ناخن‌هایش، با جویدن باعث زخم آنها شود، ممکن است این درد باعث شود که در آیندها این عادت را متوقف کند.

از بدتر کردن عادت خودداری کنید

توجه بیش از حد به عادات بد فرزندتان احتمالاً نتیجه معکوس خواهد داشت و ناخن جویدن ممکن است بدتر شود. تنبیه فرزندتان یا خجالت کشیدن او به خاطر ناخن جویدن نیز در کمک به تغییر عاداتش موثر نخواهد بود.

به فرزندتان در کنترل این عادت کمک کنید، اما بیش از حد درگیرِ مجبور کردن او به ترک ناخن جویدن، داد زدن یا گفتن اینکه “چندش” است، کمکی نخواهد کرد.

از سخنرانی های طولانی در مورد همه دلایلی که چرا گذاشتن انگشتان در دهان منزجر کننده است صرفنظر کنید، این نیز احتمالاً مؤثر نباشد.

به کودک خود توضیح دهید که افراد مختلف به تکنیک های مختلف پاسخ می دهند و او را تشویق کنید که اگر راه حل اول جواب نداد، راه حل های مختلفی را امتحان کند. به طور کلی، هر چه سن او بیشتر باشد، مسئولیت بیشتری می تواند در این تلاش بپذیرد.

در نهایت، به کودک و به خودتان یادآوری کنید که ترک عادت ها سخت است و شما دو نفر در یک طرف هستید. در صورت نیاز استراحت کنید و به او اطمینان دهید که هر چقدر هم در ترک عادت موفق یا ناموفق باشد، از محبت و توجه به او کاسته نخواهد شد. در نهایت این صبر و پشتکار شما نتیجه خواهد داد.

ممکن است هر از چند گاهی با گفتن جمله‌ای مانند “متوجه شدم که ناخن‌هایت را زیاد می‌جوی. آیا بچه‌های مدرسه تا به حال متوجه این موضوع شده‌اند؟” ذکر این نکته که دیگران ممکن است آنها را در حال انجام این کار ببینند، ممکن است آنها را نسبت به این موضوع بیشتر آگاه کند.

به طور مشابه، ممکن است از آنها بپرسید: “به نظر می رسد گاهی اوقات وقتی ناخن های خود را زیاد می جوید انگشتان شما درد می کنند. آیا تا به حال آرزو کرده اید که ای کاش این کار را نمی کردید؟”

اگر فرزندتان مصمم است این عادت ناخن جویدن را کنار بگذارد، با هم برای ایجاد یک برنامه برای کمک به او همکاری کنید. ممکن است آن‌ها پیشنهاد دهند که در ازای بلند شدن ناخن‌هایشان به اندازه‌ای که نیازمند کوتاه کردن باشد (به جای جویدن آن‌ها قبل از بلند شدن)، پاداش خاصی دریافت کنند.

صبور باشید

دفعات ناخن جویدن ممکن است گاهی کمتر شود و یا دوباره بدتر و بیشتر شود. این اغلب بخشی از فرآیند رهایی از یک عادت بد است. با این حال، با گذشت زمان، ناخن جویدن کودک شما احتمالا کاهش می یابد.

ترک عادت های بد سخت است. اگر فرزندتان به خاطر جویدن ناخن‌هایش ناراحت می‌شود، به او یادآوری کنید که در این کار با هم هستید و قبل از اینکه خیلی ناامید شوید، به خود یادآوری کنید؛ این احتمالاً فقط یک مرحله است.

داروی ترک ناخن جویدن

در حال حاضر هیچ داروی اختصاصی برای درمان ناخن جویدن وجود ندارد. با این حال، برخی از داروها می‌توانند در مدیریت اضطراب و استرس که از عوامل اصلی جویدن ناخن هستند، موثر باشند.

• مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIها): مانند فلوکستین (پروزاک)، سرترالین (زولوفت) و پاروکستین (پاکسیل)
• مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIها): مانند ونلافاکسین (افکسور) و دولوکستین (سیمبالتا)
• داروهای ضد اضطراب بنزودیازپینی: مانند لورازپام (اورفیدال) و آلپرازولام (Xanax)

توجه: مصرف هرگونه دارو باید تحت نظر پزشک انجام شود. داروها فقط در کنار سایر روش‌های درمانی مانند روان‌درمانی و رفتار درمانی می‌توانند در ترک جویدن ناخن موثر باشند.

چه زمانی نگران جویدن ناخن باشیم؟

در موارد نادر، ناخن جویدن شدید می تواند نشانه اضطراب بیش از حد باشد. اگر جویدن ناخن باعث درد یا خونی شدن نوک انگشتان فرزندتان می شود، اگر رفتارهای نگران کننده دیگری نیز انجام می دهد (مانند برداشتن پوست یا کندن مژه ها یا موهایش)، یا اگر خوب نمی خوابد، با مشاوران روانشناس مشورت کنید.