دسترسی سریع
ارتباط با موسسه
پشتیبانی فنی
کودکان و نوجوانان مشکلاتی را دارند که بر احساس، یادگیری و رفتار آنها تاثیر میگذارند. در این درمان، کودکان از طریق تعامل با درمانگر یاد میگیرند که چگونه میتوانند مشکلات خود را حل کنند.
یک درمانگر کودک جهت حل مشکلات کودکان و نوجوانان آموزش میبیند. به فرض به آنها کمک میکند که در شرایط سختی مثل مشکلات در مدرسه، مشکلات خانوادگی، مشکلات سلامتی، مشکلات احساساتی مثل غمگینی، شادی، استرس، نگرانی، عزت نفس پایین، خشم و .. غلبه کند.
درمانگر کودک از چه تکنیکهایی برای درمان استفاده میکند؟
کودکان با استفاده از برخی روشهای غلبه بر مشکلات یاد میگیرند، چگونه درمان شوند؟ کارهایی از جمله نقاشی، قصه درمانی، گفتگو با درمانگر، و انجان برخی اعمال به همراه انواده به درمان مشکلات کودکان کمک میکند.
شما با شرکت در دوره جامع تربیت درمانگر کودک میتوانید با سبکهای فرزندپروری و نحوه مصاحبه و ارزیابی کودک آشنا شوید. همچنین پروتکلهای درمانی اختلالات مختلف کودکان را به تفکیک یاد بگیرید و هر چه که به عنوان یک درمانگر خوب نیاز دارید تسلط پیدا کنید.
سرفصلهای دوره به شرح زیر است که به طور مختصر از آنها شرح داده شده است:
تشخیص و مصاحبه بالینی در دورۀ کودکی
تشخیص و مصاحبه بالینی از دیرباز جایگاه ارزشمندی در ارزیابی روانشناختی داشته است. مصاحبۀ تشخیصی با والدین کودک انجام میدهید و یا سعی در انتخاب تشخیص مناسب برای کودک یا نوجوان دارید، مصاحبۀ بالینی یک روش رایج و ارزشمند برای جمع آوری اطلاعات است.
هدف از ارزیابی بالینی چیست؟
هر علمی برای اینکه به اهداف خود برسد باید از یک سری فنون و روش های خاص برای گردآوری داده استفاده کند و روانشناسی نیز از این قاعده مستثنی نیست. روانشناسی بالینی و به طور کلی روانشناسی علمی است که مهمترین هدف آن یعنی مشکلات و بیماری های مراجع، انجام مداخله و در نهایت ارزیابی مداخله است.
پس مهم ترین هدف روانشناسی بالینی و درمانگران بالینی تشخیص و درمان اختلالات یا مشکلات روانی است.
برای اینکه ما ارزیابی درمان را شروع کنیم معمولاً با استفاده از یک سری روش های مختلف به جمع آوری داده می پردازیم.
مهمترین روش های جمع آوری اطلاعات عبارتند از:
مشاهده
مصاحبه بالینی
آزمون گری (کاربرد یک سری آزمون).
تشخیص و درمان اختلال ADHD
تشخیص و درمان اختلال بیش فعالی در مدرسه
میتوان گفت اختلال بیش فعالی یکی از اختلالات تکاملی عصبی رایج در انسانهاست که بر کنترل رفتارهای فرد تاثیر میگذارد. این بیماری از کودکی در فرد ایجاد میشود و قابل تشخیص میباشد و شیوع آن میتواند بین 6 تا 11 درصد اتفاق بیفتد. در صورت عدم درمان آن تا بزرگسالی نیز ادامه خواهد یافت. از انواع بیش فعالی میتوان به موارد زیر اشاره نمود.
بیش فعالی کودکان غالبا بیتوجه
دشوار بودن برنامهریزی و سازماندهی
بیتوجه به جزئیات
رعایت نکردن دستورالعملها در انجام کاری
دنبال نکردن موضوعات مکالمات
حواس پرتی و فراموشی جزئیات کارهای روزمره
بیش فعالی تکانشی
صحبت کردن زیاد و تکان خوردن
دشوار بودن نشستن به مدت طولانی
دویدون، بالا رفتن و پریدن به صورت دائم
احساس بیقراری به طور مداوم
دشوار بودن منتظر ماندن برای کسی
بیش فعالی ترکیبی
شامل دو گروه بیش فعالی تکانشی و بیتوجه
علت اصلی اختلال بیش فعالی کودکان در مدرسه
تحقیقات اخیر نشان میدهد که ژنتیک نقش بسیار مهمی در بروز این بیماری دارد، همچنین عوامل زیر نیز موثراند:
آسیب مغزی
قرار گرفتن در معرض محیط آلوده در سن جوانی یا بارداری
مصرف الکل و دخانیت در دوران بارداری
زایمان زودرس
وزن کم هنگام تولد
علائم و نشانههای اختلال بیش فعالی در مدرسه:
به طور معمول کودکان در برخی موارد در تمرکز و کنترل رفتار مشکل دارند. این امری طبیعی و متداول است. این مشکل در خانواده، مدرسه، پارک و در رفتارهای اجتماعی با دوستان به شدت قابل مشاهده است.
رویاپردازی زیاد کودکان
فراموشی یا از دست دادن چیزهای زیاد
حرف زدن زیاد کودکان بیش فعال
پذیرفتن خطرات غیرضروری
انجام دادن سهل انگاریهای زیاد
مشکل داشتن در رعایت نوبتهای بازی یا کار
کنار آمدن با دیگران در ارتباطات اجتماعی
ضربه پذیر بودن در برابر وسوسههای فکری
تشخیص و درمان اختلال ODD
اختلال نافرمانی مقابلهای (Oppositional defiant disorder) یک نوع اختلال رفتاری است، که معمولا در کودکان مشاهده میشود. معمولا کودکانی که به این اختلال مبتلا هستند، در مقابل کسانی که در موضع قدرت هستند، رفتارهایی همراه با خشونت، نافرمانی، لجبازی و خشم دارند.
این کودکان نسبت به واکنش دیگران بسیار حساس بوده و در مقابل دستورها و درخواستهای آنها مقاومت میکنند. این کودکان در جمع خانواده، دوستان، هم کلاسیها و حتی در سنین بالاتر در محیط کار نیز با این رفتار، مشکلات زیادی برای خود درست میکنند.
علائم اختلال نافرمانی مقابله ای
✔ این کودکان خیلی زود از کوره در میروند و از هر چیز کوچک و بزرگی عصبانی می شوند.
✔ کودکانی که دارای اختلال ODD هستند، با بزرگسالان جر و بحث میکنند و قانون شکنی میکنند.
✔ این افراد زودرنج و حساس هستند و از هر چیزی ناراحت میشوند.
✔ گاهی کارهایی انجام می دهند که عمدا کسی را ناراحت کنند.
✔ به خاطر اشتباهات خود، دیگران را مقصر میدانند و آن ها را سرزنش میکنند.
✔ در زمان ناراحتی و عصبانیت از الفاظ نامناسب استفاده میکنند.
✔ این کودکان خشمگین و کینهجو هستند و لجبازی زیادی از خود نشان میدهند.
علل اختلال نافرمانی مقابله ای
✔ عوامل فیزیولوژیکی
برخی از نقایص در بخشهایی از مغز باعث بروز اختلالاتی در رفتار کودکان میشوند. یعنی زمانی که انتقال دهندههای عصبی دچار مشکل شوند، پیامها به درستی به مغز ارسال نمیشوند و فرد توانایی کنترل خشم و رفتارهای تکانشی خود را نخواهد داشت.
✔ عوامل محیطی
عوامل محیطی و شیوههای تربیتی مثلا محیط زندگی پر تنش، پرخاشگری والدین، دعواهای بین والدین، روشهای تربیتی سخت گیرانه والدین، عدم توجه و محبت به کودک و نادیده گرفتن او و .. میتوان اشاره کرد.
✔ عوامل بارداری و حین تولد
عواملی مانند سوء تغذیه، به خصوص کمبود پروتئین، مسمومیت با سرب یا قرار گرفتن در معرض سرب، استفاده از الکل و مواد مخدر در زمان بارداری میتواند خطر ابتلا به اختلال نافرمانی مقابلهای را افزایش دهد.
✔ عوامل عصبی
نقص و آسیب دیدگی در مغز نیز میتواند این اختلال را ایجاد کند. مطابق تصویربرداری هایی که از مغز کودکان مبتلا به ODD انجام گرفته، دیده شده قسمتی از مغز که مسئول استدلال، قضاوت و کنترل تکانه است آسیب دیدگی وجود دارد.
✔ ژنتیک
تحقیقات نشان می دهد 50٪ یا بیشتر رفتار ضد اجتماعی در مردان و زنان به از طریق ارث به آن ها منتقل شده است.
علت اختلال نافرمانی مقابلهای در کودکان
✔ تئوری پیشرفت
این اختلال در اثر یادگیری استقلال از والدین در دوران کودکی به وجود می آید.
✔ تئوری یادگیری
نشانههای منفی رفتار نافرمانی به تدریج توسط کودک یاد گرفته شده و با رفتارهایی که در محیط میبیند، تقویت شده است. با تقویت منفی این رفتارها کودک به تدریج یاد میگیرد هر چه را که میخواهد، با بروز رفتارهای نافرمانی بهدست بیاورد.
این اختلال بیشتر در پسرها بیشتر شایع است. کودکانی که اختلالات روحی، اختلالات اضطرابی، بیش فعالی (اختلال نقص توجه)دارند، بیشتر از بقیه در معرض این اختلال قرار دارند.
راههای درمان اختلال نافرمانی مقابلهای کدامند؟
✔ رفتار درمانی فردی
یک درمانگر سعی می کند تا مهارت مدیریت عصبانیت، مهارت ارتباطی، کنترل برانگیختگی، مهارتهای حل مسائل را به فرد آموزش دهد.
✔ خانواده درمانی
در خانواده درمانی، درمانگر کل خانواده بیمار را مورد بررسی قرار می دهد تا با ایجاد تغییراتی در خانواده به درمان فرد کمک کند. درواقع خانواده با راه های حمایت از فرد بیمار و استراتژی های درمان آشنا می شوند.
✔ گروه درمانی
گروه بندی بیماران باعث میشود که آنها در کنار همدیگر روشهای درست ارتباط و مهارتهای اجتماعی را بیاموزند. بنابرین روش گروه درمانی بسیار مفید واقع
میشود.
✔ دارو درمانی
دارودرمانی به طور مستقیم بر روی این بیماری تاثیری ندارد و تنها آسیبهای ناشی از آن را درمان میکند.
تشخیص و درمان اختلالات رفتاری مکرر مبتنی بر بدن
رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن، رفتارهای ناخواسته مضری هستند که ممکن است به بدن فرد آسیب برسانند. افرادی که به این نوع اختلال مبتلا می شوند تمایل شدیدی به انجام این رفتارها احساس می کنند. نمونه هایی از این رفتارها شامل کشیدن مو، کندن پوست و جویدن ناخن است.
از آنجا که این رفتارها باعث آسیب جسمی به بافت ها می شود، ممکن است باعث ایجاد تغییر در بافت و ظاهر بافت ها شود. این تغییرات ایجاد شده در ظاهر فرد ممکن است در ادامه این اختلال، تمایل به کندن یا خراش دادن پوست را تقویت کند. هنگامی که فردی این گونه رفتارها را انجام می دهد، به مدت کوتاهی احساس آرامش یا لذت می کند.این گونه رفتارها اغلب به عنوان روشی برای مقابله با مشکلات عاطفی انجام میشود. با این وجود، افراد همچنین ممکن است نسبت به رفتارهای خود احساس ناراحتی و شرمندگی کنند.
رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن بیشتر به مو، پوست، ناخن و دهان معطوف می شود. برخی از افراد همزمان با بیش از یک اختلال رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن دست و پنجه نرم می کنند.
تریکوتیلومانیا (کشیدن مو)
تریکوتیلومانیا یک اختلال کشیدن مو است. فرد مبتلا به این اختلال، موهای قسمتهای مختلف بدن خود را میکشد. موها بیشتر از نواحی پوست سر، مژهها و ابرو کشیده میشوند. این رفتار به طور کلی در زنان بیشتر از مردان رایج است.
اختلال اماتولومینیا (کندن پوست)
این اختلال بیشتر به عنوان اختلال کندن پوست شناخته می شود. اختلال دراماتولومینیا با تمایل تقریباً غیرقابل کنترل برای کندن پوست فرد تعریف میشود. فرد ممکن است تمایل به کندن پوست سخت شده اطراف ناخن، نقاط دردناک، زخم و برجستگی های روی پوست داشته باشد. این رفتار ممکن است منجر به ایجاد زخم شود و کل بدن دردناک شود.
اونیکوفاژی (جویدن ناخن)
اونیکوفاژی یک اختلال رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن است که با اجبار برای جویدن ناخن انگشتان دست و پا تشخیص داده می شود. این رفتار به قدری شدید انجام می شود که جویدن برای ناخن ها و پوست اطراف آن مضر می شود. برخی افراد تمایل زیادی به جویدن و کندن ناخنهای خود دارند.
درماتو فاژیا (خود پوست خواری)
درماتوفاژی یک واژه یونانی است که به معنی “خوردن پوست” است. افراد مبتلا به این اختلال تمایل شدیدی به جویدن پوست دست ها و انگشتان دست خود دارند. این رفتار ممکن است منجر به خونریزی و عفونت شود.
گاز گرفتن لب (کراتوز لب گزیدگی)
اختلال گاز گرفتن لب ممکن است منجر به آسیب بافت های لب شده و باعث کراتوز لب گزیدگی شود. کراتوزیس یک قسمت سفت شده بافت لب یا دهان است که شبیه به پینه روی پوست است. گاز گرفتن مکرر لب ممکن است باعث خونریزی، زخم و التهاب شود.
جویدن زبان
فرد مبتلا به اختلال جویدن زبان، تمایل زیادی به جویدن زبان خود در امتداد پهلوها دارد. هنگامی که تورم و زخم ایجاد می شود، این تغییرات باعث می شود فرد تمایل بیشتری به جویدن آن داشته باشد.
عوامل ایجاد اختلال رفتارهای تکراری مکرر بر بدن و تشخیص آن
از آنجا که تحقیقات بسیار کمی در مورد اختلال رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن انجام شده است، علت این اختلال در حال حاضر به طور کامل شناسایی نشده است.
با این وجود، این اختلال اغلب با سایر اختلالات روانی، از جمله کنترل ضربه، اضطراب و وسواس اجباری، روی می دهند. با این حال، تصور نمی شود که این اختلالات باعث ایجاد رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن شوند، ولی ممکن است همزمان با آنها ایجاد شوند.
اختلال رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن به خوبی درک نشده و به همین دلیل اغلب به اشتباه تشخیص داده می شود. برخی افراد ممکن است این رفتارهای تکراری را به عنوان عادات بد تلقی کنند. متخصصان پزشکی ممکن است تصور کنند که این رفتارهای تکراری علائم اختلال وسواس اجباری است (OCD). یک متخصص بهداشت روانی ممکن است این تجربه را نداشته باشد که فرق رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن را از وسواس اجباری تشخیص دهد. اختلالات رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن، همه به عنوان وسواس و اختلالات مرتبط طبقه بندی می شوند. با این وجود، این اختلال یک موضوع گسترده است. وسواس اجباری به رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن مربوط است اما با آن فرق دارد.
درمان اختلال رفتاری مکرر مبتنی بر بدن
میزان موفقیت در درمان اختلال رفتاری مکرر مبتنی بر بدن، پایین یا نامنسجم و بی ثبات است که ممکن است به دلیل تشخیص اشتباه باشد. سایر نتایج ضعیف احتمالاً به دلیل فقدان تحقیقات لازم و کافی در این زمینه است. درمانگران اغلب با استفاده از روشهای درمانی که برای اضطراب یا اختلالات اجباری به کار برده می شود، به افراد مبتلا به این اختلال کمک می کنند. درمان این اختلالات بستگی به ریشه آن دارد که ممکن از مربوط به اضطراب، وسواس و یا ADHD باشد. اما به طور کلی سه دسته کلی درمانی وجود دارد:
دارو درمانی
برای این اختلالات، دارو کمتر توصیه میشود و حتما باید به توصیه و تحت نظر روانپزشک باشد.
روان/ رفتار درمانی
این اختلالات را میتوان از طریق روان درمانی کنترل کرد. برای مثال روش درمان رفتاری شناختی CBT نیز میتواند موثر باشد.
نوروتراپی
استفاده از روشهای درمانی نوروتراپی نیز میتواند در کنترل رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن موثر باشد. درمانهای نوروتراپی شامل نوروفیدبک، rTMS و TDCS میباشد.
تشخیص و درمان اختلال تیک و ژیل دولاتوره
تیک ها به عنوان ساده یا پیچیده طبقه بندی می شوند. تیک های حرکتی ساده، حرکات ناگهانی، کوتاه و تکراری هستند که شامل تعداد محدودی از گروه های عضلانی می شوند.
برخی از رایج ترین تیک های ساده عبارتند از:
✔ چشمک زدن و سایر حرکات چشم
✔ حرکات صورت (شکلک)
✔ بالا انداختن شانه
✔ تکان دادن سر یا شانه (حالتی شبیه به لقوه سر)
تیک های صداسازی ساده ممکن است شامل:
✔ پاک کردن گلو
✔ بالا کشیدن بینی
✔ یا صدای غرش باشد.
تیک های پیچیده متمایز و دارای الگوهای هماهنگ حرکات در چند گروه عضلانی هستند.
تیک های پیچیده حرکتی ممکن است شامل
✔ شکلک چهره در ترکیب با چرخش سر و
✔ بالا انداختن شانه باشد.
دیگر تیک های پیچیده حرکتی ممکن است در واقع هدفمند باشند، از جمله شامل
✔ خراب کردن یا دست زدن به اشیاء
✔ لی لی کردن
✔ پریدن
✔ خم شدن
✔و پیچ و تاب خوردن شود.
تیک های صوتی ساده ممکن است شامل پاک کردن گلو، خرناس کردن، غرش کردن با حنجره، ایجاد صدای لرزان و یا صدایی شبیه به حیوانات در آوردن باشد.
تیک های صوتی پیچیده تر عبارتند از کلمات یا عبارات!
شاید ناراحت کننده ترین و ناتوان کنندهترین تیک ها شامل تیک های حرکتی شود که به خود آسیب می رساند، مانند مشت زدن به چهره و یا تیک های صوتی از قبیل کوپرولیلیا(سخن گفتن از کلمات نامناسب و رکیک در فضای اجتماعی) یا اکولیلیا(تکرار کلمات یا عبارات دیگران).
بعضی از تیک ها با برانگیختن یا حساسیت در گروه عضلانی تحت تأثیر قرار می گیرند که اغلب به عنوان پیشگویی تیک عنوان می شود. از اینرو برخی از افراد مبتلا به سندرم تورت سعی در تکمیل تیک در یک روش خاص یا انجام دادن چندین بار برای تسکین میل و یا کاهش حساسیت دارند.
تیک ها اغلب با هیجان یا اضطراب، تشدید می یابند و در آرامش و فعالیت های متمرکز بهتر هستند.
روش های مقابله با هیجان های منفی
بعضی از تجربیات فیزیکی می تواند باعث ایجاد یا تشدید تیک ها شود، مثلا یقه های تنگ ممکن است باعث تیک گردن شوند. یا شنیدن صدای خرناس یا پاک کردن گلو توسط دیگران، ممکن است باعث تحریک تیک ها و راه افتادن صداهای مشابه در فرد شود.
تیک ها در طول خواب از بین نمی رود اما اغلب به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
اختلالاتی که با سندروم تورت ارتباط دارند:
بسیاری از افراد مبتلا به سندروم تورت مشکلات رفتاری عصبی اضافه ای را تجربه می کنند که اغلب باعث آسیب (حتی بیشتر از تیک های خودشان) می شوند.
این موارد شامل:
✔ عدم توجه
✔ بیش فعالی و تکانشی بودن (نقص توجه و بیش فعالی ADHD)
✔ مشکلات خواندن، نوشتن و ریاضی
✔ علائم وسواسی- اجباری مانند افکار / نگرانی و رفتارهای تکراری
برای مثال، نگرانی در مورد خاک و میکروب ها ممکن است با شستشوی تکراری دست همراه باشد و نگرانی هایی در مورد اتفاقات بد ممکن است با رفتارهای روحی مانند شمارش، تکرار، مرتب سازی و چیدن وسایل باشد.
نحوه تشخیص سندروم تورت یا تیک
پزشکان پس از تایید اینکه بیمار تا به حال هر دو نوع تیک حرکتی و صوتی را برای حداقل ۱ سال داشته است سندروم تورت را تشخیص گذاری می کنند.
وجود سایر شرایط عصبی یا روانپزشکی همچنین می تواند به پزشکان در تشخیص کمک کند.تیک های معمول اغلب توسط پزشکان متخصص اشتباه تشخیص داده نمی شود.
با این حال، علائم غیر معمول و یا ارائه های غیر معمول (به عنوان مثال، شروع علائم در بزرگسالی) ممکن است نیاز به متخصص خاصی برای تشخیص داشته باشد.
هیچ آزمایشگاه، خون یا آزمایشات تصویر برداری برای تشخیص مورد نیاز نیست. در موارد نادر که ممکن است سندروم تورت با اختلالات دیگری که در تاریخچه یا معاینه بالینی فرد، مشکوک به نظر می رسند انجام شود. این مطالعات شامل:
✔ تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
✔ توموگرافی کامپیوتری (CT)
✔ مطالعات الکتروآنسفالوگرام یا همان نوار مغز (EEG)
✔ برخی آزمایشهای خون هستند.
تشخیص و درمان اختلال اضطراب جدایی
اختلال اضطراب جدایی (Separation Anxiety Disorder) نوعی اختلال روانشناختی است که در آن، فرد به علت جدا شدن از خانه یا از افرادی که به آنها وابستگی عاطفی زیادی دارد (پدر، مادر، پدر بزرگ، مادر بزرگ، فرزندان، و یا خواهران و برادران) به شدت مضطرب میشود.
اضطراب جدایی میتواند در جنبههای مختلف زندگی (مثلاً، در عملکرد تحصیلی یا اجتماعی) نابسامانی شدید به وجود آورد.
توجه داشته باشید که اختلال اضطراب جدایی را نباید با اضطراب جدایی اشتباه گرفت.
اضطراب جدایی بخشی سالم و طبیعی از رشد کودک شما در سنین 8 تا 14 ماهگی است. از طرف دیگر، اختلال اضطراب جدایی یک تشخیص برای کودکانی است که از مرزهای این مرحله رشد طبیعی خارج می شوند.
علائم اختلال اضطراب جدایی
علائم اضطراب جدایی به عنوان یک مرحله رشد تا سن 2 سالگی طبیعی تلقی می شود و همیشه شامل عناصری است که باعث می شود والدین از رفتن سوال کنند. از جمله:
گریه زیاد
بدن یا لباس مراقب را به زور در آغوش گرفتن
امتناع از تعامل با یک پرستار یا سایر کودکان
جیغ زدن
اضطراب جدایی در مقابل اختلال اضطراب جدایی
طبیعی است که برخی از کودکان بزرگتر، به ویژه آن هایی که خجالتی هستند، مرحله ای را که مایل نیستند والدینشان ترک کنند، طی کنند. با این حال، یک مراقب می تواند به طور معمول کودک را به انجام فعالیت های گروهی هدایت کند. کودکان بالای 2 سال که به تغییر مسیر پاسخ نمی دهند یا علائم شدید را نشان می دهند، ممکن است با این اختلال دست و پنجه نرم کنند، یک اختلال اضطرابی که شامل علائم زیر است:
اضطراب جدایی به دلیل سن نامناسب در کودکان یا بزرگسالان
ترس بیش از حد یا نگرانی از اینکه اتفاقی برای والدین یا فرزند بیفتد در حالی که این دو از هم جدا شده اند
سردرد
ناراحتی معده
علل اختلال اضطراب جدایی
در حالی که متخصصان علل اساسی اضطراب جدایی را شناسایی نکرده اند، چندین عامل خارجی وجود دارد که باعث تشدید اضطراب می شود، از جمله:
موقعیت های جدیدی که کودکان را از روال زندگی خود خارج می کند. از جمله مراقب جدید، خواهر و برادر جدید
مشکلات خانوادگی، مانند مشکلات زناشویی یا مسائل مالی. که باعث استرس در بزرگسالان در خانه می شود، می تواند بر فرزندان تأثیر منفی بگذارد
سابقه خانوادگی اضطراب یا سایر بیماری های روحی
درمان اختلال اضطراب جدایی
در حالی که اضطراب جدایی مناسب در رشد به کودکان نیاز به درمان ندارد. اما این اختلال ممکن است نیاز به مداخله حرفه ای با یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده داشته باشد.
روان درمانی
روان درمانی یا “گفتگوی درمانی” می تواند در درمان کودک بزرگتر شما با اضطراب جدایی یا اختلال اضطراب جدایی مفید باشد.
دارو درمانی
اگر روان درمانی کافی نیست، یا اگر کودک شما از یک اختلال همزمان مانند افسردگی رنج می برد. یک داروی ضد افسردگی مانند یک مهار کننده انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI) یا داروی ضد اضطراب ممکن است برای کمک به مدیریت علائم شدید تجویز شود.
تشخیص و درمان اختلال تیک و ژیل دولاتوره
تشخیص و درمان افسردگی در دورۀ کودکی
افسردگی در هر سنی ممکن است بروز کند و خوب است بدانید که امروز یکی از جامعههای آسیبپذیر در برابر بیماری افسردگی گروه سنی کودکان هستند. افسردگی سن مشخصی برای بروز ندارد و از آنجا که با روان بیمار در ارتباط است، میتواند در هر سنی افراد را به خود درگیر کند و کودکان نیز از این دایره خارج نیستند.
بروز اختلال خلقی، ناراحتی همراه با احساس غم شدید، تحریکپذیر شدن، احساس پوچی مداوم و از دست دادن علاقه نسبت به انجام فعالیتهای روزمره ازجمله علائم شایع افسردگی در کودکان هستند. یادتان باشد که افسردگی کودک را با غم و اندوه معمولی اشتباه نگیرید.
علائم افسردگی در کودکان
علائم افسردگی در کودکان میتواند شباهتها یا تفاوتهایی با افسردگی در بزرگسالان داشته باشد. بهطورکلی علائم زیر در کودکان مبتلا به افسردگی گزارش میشود.
✔ احساس غم مداوم
احساس غم مداوم، بیتفاوت شدن نسبت به اتفاقات و تغییرات پیرامون، احساس ناامیدی که بیش از دو هفته ادامه پیدا کند، یکی از علائم شایع افسردگی در کودکان است.
✔ از دست دادن حس علاقه و شوق
اگر کودک بهتدریج از علائق خود دست میکشد و حتی دیگر به انجام فعالیتهای روزانه تمایلی نشان نمیدهد، باید کمی مشکوک شوید. کودک مبتلا به افسردگی حتی انجام فعالیتهای لذتبخش را نیز کنار میگذارد.
✔ اضطراب
کودک مبتلا به افسردگی با کاهش توانایی تفکر دستوپنجه نرم میکند و تمرکز کافی برای انجام تکالیف و دیگر فعالیتهای روزانه خود ندارد. با کاهش سطح تمرکز، کودک به دفعات دچار حالت اضطراب میشود.
✔ اختلال در خواب
کمبود خواب، شب بیداری، بیداری مکرر در طول شب، زیاد خوابیدن و بهسختی از خواب برخاستن ازجمله نشانههای ابتلای کودک به افسردگی هستند.
✔ کاهش یا افزایش وزن
کم شدن اشتها بدون ابتلا به بیماری و کم کردن وزن در پی آن یا افزایش اشتها با وجود تغذیه کافی و افزایش وزن در پی آن دیگر علامت شایع افسردگی در کودکان محسوب میشود.
علت افسردگی کودکان
افسردگی دوران کودکی ممکن است نتیجه ترکیبی از علل متعدد باشد. این علل میتوانند به تنهایی سبب بروز اختلال خلقی نشوند، اما ممکن است در بروز و تشدید آن نقش داشته باشند. علل زیر خطر ابتلای کودک به افسردگی را افزایش میدهند.
✔ سلامت جسمانی
کودکان مبتلا به بیماریهای مزمن یا شدید بیشتر از سایر کودکان و نوجوانان در معرض ابتلا به افسردگی قرار دارند. این شامل چاقی نیز میشود.
✔ رویداد استرسزا
گاهی قرار گرفتن در قلب رویدادهای استرسزا مثل ایجاد تغییرات بزرگ در خانه، مدرسه یا روابط دوستانه میتواند زمینه ابتلای کودک به افسردگی را فراهم کند. این موارد بهتنهایی سبب ابتلا به افسردگی نمیشوند، اما میتوانند محرک و افزایشدهنده ریسک ابتلا باشند
✔ محیط
یک زندگی پر هرجومرج یا پراسترس میتواند کودک را در معرض خطر ابتلا به افسردگی و دیگر اختلالات خلقی قرار دهد.
✔ سابقه خانوادگی و افسردگی کودکان
کودکانی که اعضای خانواده آنها دارای اختلالات خلقی یا افسردگی هستند، ممکن است در سنین پایین بیشتر به افسردگی مبتلا شوند.
✔ عدم تعادل بیوشیمیایی
سطوح نامتعادل برخی از هورمونها و مواد شیمیایی ممکن است بر عملکرد مغز تأثیر بگذارد. این ناهماهنگیهای بیوشیمیایی میتواند خطر ابتلا به افسردگی را تشدید کند.
درمان افسردگی در کودکان
درمانهای موثری برای افسردگی کودکان وجود دارد. درمان غیردارویی ممکن است شامل یک یا چند مورد زیر باشد:
✔ رواندرمانی (درمان از راه صحبت کردن و مشاوره)
✔ ملاقات با همه اعضای خانواده
✔ تماس روانشناس با مدرسه و صحبت با معلم فرزندمان، با کسب اجازه از ما به عنوان والدین
دو نوع رواندرمانی بیشترین تاثیر را در درمان افسردگی کودکان دارند:
✔ درمان رفتاری شناختی (افزایش آگاهی فرد نسبت به پایههای فکری هر رفتار و تلاش برای اصلاح آن)
✔ رواندرمانی بینفردی، که در آن تلاش میشود مهارتهای ارتباطات بینفردی و مشارکت جمعی با هدف کاهش استرس به نوجوان، آموزش داده شود. ممکن است روانپزشک برای درمان افسردگی کودکان، داروی ضدافسردگی هم تجویز کند.
تشخیص و درمان اختلالات تغذیه در کودکان
اختلال تغذیه در کودکان موضوع بسیار شایع و نگرانکنندهای است. کودکان در هر رده سنی ممکن است دچار این نوع اختلال شوند. افزایش آمار اختلال تغذیه در کودکان نگرانکننده است، چرا که بر رشد و سلامتی کودکان تاثیر مستقیمی خواهد داشت. علاوه بر این، در کودکان خردسال، این وضعیت میتواند بهراحتی غیرقابل کنترل شود و این موضوع ممکن است آسیبی دائمی به رشد کودک بزند یا حتی خطر مرگ را در پی داشته باشد. خوشبختانه، درمانهای زیادی برای بهبود اختلال تغذیه در کودکان وجود دارد.
انواع اختلال تغذیه در کودکان
انواع اختلال تغذیه رایج در کودکان عبارتاند از:
✔ اختلال بی اشتهایی عصبی
بیاشتهایی عصبی شرایطی است که در آن کودک، به دلیل ترس غیرمنطقی و شدید از افزایش وزن بیش از حد، غذای کافی نمیخورد. در اختلال بیاشتهایی عصبی، کودک، حتی در شرایطی که بسیار لاغر است، تصور میکند بسیار چاق است. او ممکن است به رژیمهای غذایی بسیار سخت و ورزش شدید روی بیاورد یا خود را مجبور کند، بعد از غذا خوردن، استفراغ کند.
✔ اختلال پر خوری عصبی
پرخوری عصبی نوعی اختلال است که در آن کودک بیش از اندازه پرخوری میکند. پس از آن، دچار عذاب وجدان میشود و ممکن است به منظور جلوگیری از افزایش وزن، استفراغ کند یا داروهای ملین مصرف کند.
✔ اختلال نشخوار
اختلال نشخوار اختلالی است که در آن کودک بارها غذای هضمنشده را به دهان برمیگرداند و مجددا آن را میجود یا به بیرون تف میکند. سندرم نشخوار معمولا رفتاری ناخودآگاه و ناآگاهانه است.
✔ اختلال اجتناب
اختلال اجتناب در مصرف مواد غذایی شامل خوردن مواد غذایی انتخابی و خاص است. این انتخاب بر اساس بو، طعم، ظاهر، بافت و مارک مواد غذایی است.
✔ اختلال پرخوری عیاشی
اختلال پرخوری عیاشی در کودکان شامل غذا خوردن بسیار زیاد و بدون کنترل است. در این اختلال، کودک مقادیر زیادی مواد غذایی را در مدت زمان کوتاهی مصرف میکند تا جایی که به اصطلاح احساس ترکیدگی از سیری داشته باشد. افرادی که اختلال پرخوری عیاشی دارند اقدامی برای جلوگیری از افزایش وزن نمیکنند و در نهایت، ممکن است دچار اضافه وزن و چاقی مفرط شوند.
عوامل بروز اختلال تغذیه ای در کودکی
علت بروز اختلال تغذیه در کودکان مشخص نیست. با این حال، بیشتر اوقات، اختلال تغذیه با مشکلات احساسی و عاطفی در ارتباط است. کودک ممکن است در مدیریت مسائل مختلف اجتماعی و عاطفی مانند قلدری، تمسخر یا استرس دچار مشکل شود که نتیجه آن اختلال تغذیه باشد. تغییرات رفتاری و عادات غذایی، که در کودک رخ میدهد، ممکن است ناشی از احساسات وی در مدیریت جنبههای متفاوت زندگی باشد. کودکانی که اعتماد به نفس پایین یا اضطراب دارند، کودکانی که دچار سوءمصرف مواد مخدر یا داروی خاصی هستند بیشتر در خطر ابتلا به اختلال تغذیهای قرار دارند.
علاوه بر این، اثرات مختلف رسانههای اجتماعی بر کودکان تاثیرپذیر، گرایش به افراد مشهور و فرهنگ عامه ممکن است باعث گرایش به رژیم غذایی اشتباه و درک نادرستی از موادی بشود که در ظاهر خوب هستند.
علائم و نشانههای اختلال غذایی در کودکان
برخی از علائم و نشانههای اختلال غذایی در کودکان عبارتاند از:
✔ کاهش وزن
از دست دادن سریع وزن کودک نشانه وجود یک مشکل است. ممکن است کودک سعی کند، با پوشیدن لباسهای گشاد، سعی در پنهان کردن کاهش وزن خود داشته باشد.
✔ عادت غذایی عجیب
کودک ممکن است به عادتهای عجیب غذایی مانند اجتناب از غذا خوردن، چک کردن افراطی کالری غذاها، غذا خوردن پنهانی و خوردن مواد غذایی خاص، آن هم به میزان کم، روی بیاورد.
✔ احتکار یا پنهان کردن غذا
در مواردی که کودک شروع به خرید و نگهداری مقدار زیادی غذا میکند، امکان دارد اقدام به مخفی کردن غذا و سپس پرخوری کند.
✔ تغییر شخصیت
کودک ممکن است مرتبا رفتار احساسی مانند عصبانیت، تحریکپذیری، ناراحتی و اضطراب را بدون هیچ دلیلی به نمایش بگذارد یا رفتارهای بیشفعالی مانند تکان دادن پا و مشکل در نشستن را از خود نشان دهد.
✔ نگرانی از فرم و ظاهر بدن
کودک ممکن است، به دلیل فرم اندامش، خودش را سرزنش کند.
✔ منزوی شدن
کودک ممکن است تمایلی به مشارکت در فعالیتهای اجتماعی نداشته باشد و خود را کنار بکشد.
✔ افراط در ورزش
ممکن است کودک، علیرغم لاغر بودن، به ورزش کردن افراطی و بیش از حد بپردازد.
روشهای جلوگیری از ابتلا کودک به اختلال تغذیه ای
✔ سعی کنید در خانه نگرش مثبتی نسبت به انواع غذاها و مواد مغذی ایجاد کنید.
✔ از زدن برچسبهایی مانند بد و چاقکننده به غذاها خودداری کنید، زیرا باعث میشود کودکان، هنگام خوردن آنها، دچار احساس شرمندگی و گناه شوند.
✔ از صحبت کردن درباره رژیم غذایی، خوردن برخی غذاهای خاص و ظاهر بدن در خانه اجتناب کنید تا مبادا، تاثیر نامطلوبی بر ذهن فرزندانتان بگذارد.
✔ هرگز از غذا به عنوان ابزاری برای تنبیه، پاداش یا رشوه استفاده نکنید.
✔ حتما با تمام اعضای خانواده کنار هم غذا بخورید. تمام اعضای خانواده حداقل یک وعده در روز را کنار هم صرف کنند. وعدههای غذایی خانوادگی برای کودکان ساختار مناسبی فراهم میکند و به آنها در درک اهمیت غذا خوردن کمک میکند.
روشهای درمان اختلال تغذیه
✔ درمان روانی
FBT یا درمان مبتنی بر خانواده شامل آموزش و ایجاد انگیزه در والدین است تا با انجام اقدامات مثبت، برای تنظیم رفتار و عادات غذایی فرزند خود اقداماتی انجام دهند. هدف اصلی این درمان به دست آوردن عادات غذایی سالم و وزن طبیعی و سالم برای کودک است.
✔ درمان دارویی
درست است هیچ دارویی نمیتواند اختلال خوردن را درمان کند ولی بعضی داروها میتوانند در مدیریت علائم برخی از اختلالات نقش مؤثر داشته باشند. در بعضی موارد شدید از اختلال، امکان نیاز به بستریشدن بیماران هم وجود دارد.
✔ مشاور تغذیهای
تیم متخصص پزشکی، که مدیریت درمان کودک شما را به عهده دارد، در صورت لزوم، شما را به پزشک متخصص تغذیه رجوع میدهد. پزشک متخصص تغذیه ممکن است رژیم غذایی مناسبی برای رشد کودک را تجویز کند.
تشخیص و درمان اختلالات دفع و بی اختیاری ادرار در کودکان
بی اختیاری ادرار در کودکان به حالتی گفته میشود که طی آن کودک کنترل ادرار خود را به طور کامل از دست میدهد و یا به منظور دیگر مثانهاش به طور غیر ارادی تخلیه میشود. نام دیگر این بیماری انوروزیس یا ناتوانی در دفع ادرار است. بی اختیاری ادرار در کودکان به علل زیادی بستگی دارد. این مشکل شاید والدین را بترساند یا آنها را نگران کند اما بایستی بدانند که بی اختیاری ادرار در کودکان و نوزادان، یک امر کاملاً طبیعی است.
علائم بیاختیاری ادرار
در واقع علائم این مشکل در کودکان بسیار صریح بوده و هر والدینی توانایی تشخیص آن را دارد. به طور کلی اگر کودک شما به سنی رسیده باشد که از پوشاک استفاده نکند و برای رفع نیازهای بهداشتی خود به شما خبر دهد، این قابلیت را نیز دارد که ادرار خود را کنترل کند.
در نتیجه اگر شما خیسی در شلوار و یا لباس کودکتان مشاهده کردید و پس از بررسی آن فهمیدید که کودکان ادرار کرده است، میتوانید به بی اختیاری ادرار در کودکتان پی ببرید. با اینکه برای بسیاری از والدین این سؤال پیش میآید که بی اختیاری ادرار در کودکان نشانه چیست؟ باید گفت که در کودکان این مشکل طبیعی است. البته بی اختیاری ادرار در کودکان 3ساله تا 6ساله از سایر سنین شایعتر است. بهترین تصمیم مراجعه به یک دکتر بی اختیاری ادرار است.
علل ابتلا به بی اختیاری ادرار در کودکان
بی اختیاری ادرار در کودکان به دو زمینه کلی
✔ بی اختیاری ادرار شبانه و
✔ بی اختیاری ادرار روزانه
✔ تقسیم میشود که هر کدام از این زمینهها علل منحصر به فرد خود را دارند. البته شایان ذکر است که بی اختیاری شبانه در کودک شایعتر است.
علل بی اختیاری ادرار شبانه
✔ مشکلات رشد
✔ تولید بیش از حد ادرار و ناتوانی در واکنش به سیگنالهای فیزیولوژیکی طبیعی
✔ از والدینشان به طور ارثی به آنها منتقل شده است
✔ ناهنجاریهای آناتومی
✔ ناهنجاریهای عصبی
✔ ناهنجاریهای غدد درون ریز
علل بی اختیاری ادرار روزانه
✔ نگه داشتن ارادی ادرار
✔ عفونت مجاری ادراری
✔ یبوست و ادرار ناشی از خندیدن
شب ادراری شبانه
گاهی این بی اختیاری در ادرار هنگام شب روی میدهد که به آن شب ادراری گفته میشود. البته باید گفت شب ادراری کودکان طیف گستردهای دارد. به طور طبیعی کودک از سن 2 تا 4 میتواند به دستشویی برود اما برخی از کودکان تا سنین بالاتر نیز قادر به حفظ ادرار در طول شب نمیباشند.85 درصد از کودکان تا سن 5 یا 6 سالگی، میتوانند ادرار خود را در طول شب نگه دارند، اما برخی از آنها نیز حتی تا سن 10 – 12 سالگی هم گاهی اوقات رختخوابشان را خیس میکنند. اضطرابهای ناشی از محیطهای جدید مانند مهد کودک و مدرسه، مشکلات خانوادگی میتواند موجب تحریک و تشدید چنین حالتی شود.
شب ادراری روزانه
باید گفت دخترها بیشتر از پسران دچار این مشکل میشوند. از سایر علتهایی که کمتر شایع است نیز میتوان به مشکلات جدیتری مثل مثانه عصبی، ناهنجاریهای آناتومی مجاری ادراری و دیابت اشاره کرد. یکی از عمدهترین دلایل بی اختیاری ادرار در کودکان نگه داشتن ارادی ادرار میباشد. این مشکل در کودکان اغلب در سنین 3 تا 5 سال دیده میشود که نمیخواهند برای رفتن به دستشویی وقت بگذارند یا از اینکه در محلی جز خانه به دستشویی روند اجتناب میکنند. اغلب کودکان بیش از از حد سرگرم بازی هستند و رفتن به دستشویی برایشان وقت تلف کردن و غیر ضروری است. کودکان زمانی که ادرارشان را عمدی نگه میدارند بیقرارند، خود را پیچ و تاب میدهند و ناحیه تناسلیشان را میگیرند. اغلب کودکان با افزایش سنشان از این مرحله عبور کرده و این مشکل برطرف میشود.
پیشگیری از ابتلا کودکان به بی اختیاری ادرار
با اینکه بی اختیاری ادرار در کودکان یک عامل شایع و طبیعی است اما با انجام مواردی میتوان تا حدود زیادی از این بیماری پیش گیری کرد. از جمله از روشهای پیشگیری از بیماری بی اختیاری ادرار در کودکان عبارت است از:
✔ ممانعت از مصرف بیش از حد مایعات توسط کودکان بخصوص در شب
✔ صحبت کردن با کودک و تشویق وی برای اعلام ادرار خود
✔ مراجعه به یک دکتر روانشناسی بالینی
✔ برخی مواقع ادرار بی اختیاری سر عوامل روانی است که مشاور کودکان با صحبت میتواند این مشکل را حل کند.
✔ کمک گرفتن از دکتر اورولوژیست آنلاین برای کمک در پیشگیری از این بیماری
البته شایان ذکر است که به طور کلی کودکان پسر بیشتر از کودکان دختر به شب ادراری مبتلا هستند.
انواع راههای درمانی بی اختیاری ادرار در کودکان
برای درمان بی اختیاری ادرار در کودکان روشهای دارویی، خانگی و… وجود دارد. درمانهای پزشکی و دارویی نباید خود سرانه انجام شود و حتماً بایستی به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. اما قبل از آن درمانهای خانگی نیز وجود دارند که میتوانید برای درمان بی اختیاری ادرار در کودکان از آنها کمک بگیرید. شما با بهره گیری از درمانهای خانگی میتوانید به درمان بی اختیاری در کودکان اقدام کرده و چه بسا این مشکل را ریشه کن کنید. در صورت جواب نگرفتن از این روشها میبایست از یک دکتر متخصص کمک گرفته و درمان قطعی بی اختیاری ادرار در کودکان بپردازید. از جمله این درمانها عبارتاند از:
✔ تغییر در میزان مصرف مایعات
یکی از اصلیترین عوامل در بیاختیاری ادرار کودکان مخصوصاً شب هنگام و در بازه خواب، مایعاتی است که در طول روز مصرف شده و توسط بدن دفع نشدهاند. از این رو پزشکان توصیه میکنند ضمن توجه به مصرف روزانه مایعات، در ساعت خاصی مخصوصاً چند ساعت قبل از خواب از مصرف مایعات بپرهیزند، و یا حداقل مقدار آن را کم کنند.
✔ آموزش کنترل ادرار
آموزش کنترل ادرار نیز یکی دیگر از روشهای درمان خانگی مؤثر است. والدین میتوانند با صحبت کردن و آموزش صحیح و همچنین تمرین و تکرار این مشکل را حل کنند. البته برای بهبود و تسریع نتیجه میتوانید از یک پزشک یا مشاور مخصوص کودک کمک بگیرید.
✔ استفاده از تشک شب ادراری
استفاده از تشک شب ادرار یک روش بسیار مؤثر برای درمان بی اختیاری ادرار در کودکان است. چرا که در این تشکها سنسورهای خاصی تعبیه شدهاند که به رطوبت حساس بوده و در صورت خیس شدن لباس کودک زنگ میزنند. این تشک به کودکان کمک میکند که به محض شنیدن صدای زنگ، بیدار شده و برای رفتن به دستشویی اقدام کنند.
✔ حذف کافئین را از رژیم غذایی کودک
کافئین یکی دیگر از عوامل مؤثر در بی اختیاری در ادرار کودکان است. کافئین احتمال شب ادراری در کودکان را تشدید میکند از این رو بهتر است از مصرف نوشیدنیهای گازدار مانند نوشابه و کولا، چای سیاه و یا فرآوردههای نوشیدنی حاصل از قهوه و شکلات خودداری کرده و یا مصرف آن را کم کنند.
✔ رفتن به سرویس بهداشتی طی برنامه
یکی از مؤثرترین روشهای درمان خانگی برای بی اختیاری ادرار در کودکان توجه به این موضوع است که طی ساعتهای مشخصی کودکان خود را به دستشویی برده تا مثانه خود را خالی کنند. همچنین بهتر است شب هنگام نیز چندین بار از خواب بیدار شده و کودک خود را به دستشویی ببرید.
سرفصل های دوره
✔ تشخیص و مصاحبه بالینی در دورۀ کودکی
✔ تشخیص و درمان اختلال ADHD
✔ تشخیص و درمان اختلال بیش فعالی در مدرسه
✔ تشخیص و درمان اختلال ODD
✔ تشخیص و درمان اختلالات رفتاری مکرر مبتنی بر بدن
✔ تشخیص و درمان اختلال تیک و ژیل دولاتوره
✔ تشخیص و درمان اختلال اضطراب جدایی
✔ تشخیص و درمان افسردگی در دورۀ کودکی
✔ تشخیص و درمان اختلالات تغذیه در کودکان
✔ تشخیص و درمان اختلالات دفع و بی اختیاری ادرار در کودکان
✔ تشخیص و درمان اختلالات وسواس در دورۀ کودکی
✔ تشخیص و درمان ابیوزهای دورۀ کودکی
✔ آموزش تکنیک های ذهن آگاهی منطبق با کودکان
✔ درمان شناختی رفتاری اختلال اضطراب مدرسه
✔ مداخله در هنگام طلاق والدین
✔ سوگ درمانی در دورۀ کودکی
✔ مداخله در لجبازی های خواهر و برادر
مدرس دوره: پروفسور زینب خانجانی
- استاد تمام گروه روانشناسی بالینی دانشگاه تبریز
- دکتری حرفه ای دانشگاه تهران
- عضو هیات علمی دانشگاه تبریز
نیاز به مشاوره تخصصی دارید؟
موارد مرتبط
کارگاه روش تحقیق، پروپوزال نویسی و مقاله نویسی؛ آموزش صفر تا صد به روش ساده
کارگاه آموزشی تست ترسیم خانواده
دوره جامع زوج درمانی
نظرات
متوسط امتیازات
جزئیات امتیازات
قیمت
ظرفیت تمام شد!
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.