7 نشانه اختلال تریکوتیلومانیا ( کندن مو)
آیا تا به حال شده است که به طور غیرقابل کنترلی موهای خود را بکشید یا بچینید؟
احساس گناه و شرمندگی بعد از آن را تجربه کرده اید؟
اگر پاسختان مثبت است، ممکن است به اختلال تریکوتیلومانیا، اختلالی که به طور عام به عنوان وسواس موکنی شناخته می شود، مبتلا باشید.
این اختلال که در دسته اختلالات وسواس فکری-اجباری قرار می گیرد، با تمایل اجباری به کندن موهای خود، مانند موهای سر، ابرو یا مژه ها، به عنوان راهی برای مقابله با استرس یا اضطراب مشخص می شود.
در این مقاله، سفری به دنیای تریکوتیلومانیا خواهیم داشت، لطفا تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
- اختلال تریکوتیلومانیا چیست؟
- چه کسانی به اختلال تریکوتیلومانیا (بیماری کندن مو) مبتلا هستند؟
- علائم اختلال تریکوتیلومانیا (وسواس کندن مو) چیست؟
- علل اختلال تریکوتیلومانیا (بیماری موکنی) چیست؟
- عوامل خطر در اختلال تریکوتیلومانیا چیست؟
- تشخیص تریکوتیلومانیا (بیماری کندن مو)
- درمان اختلال تریکوتیلومانیا (بیماری کندن مو)
- اثر اختلال تریکوتیلومی بر فرد و خانواده
- سوالات متداول
اختلال تریکوتیلومانیا چیست؟
اختلال تریکوتیلومانیا که عموماً به عنوان وسواس موکنی شناخته می شود، یک اختلال سلامت روان طبقه بندی شده به عنوان اختلال وسواس فکری-اجباری است که منجر به کندن مو، ابرو یا مژه خود به عنوان راهی برای مقابله با استرس یا اضطراب می شود. از آنجایی که این یک رفتار دائماً تکراری است، ریزش مو در این ناحیه در نتیجه کندن مو یا موهای بدن رخ می دهد.
در این بیماری که برای اولین بار توسط متخصص پوست هالوپو وارد ادبیات شد، فرد قبل از رفتار کشیدن مو دچار اضطراب و تنش شدید می شود، اما این تنش پس از انجام این رفتار از بین می رود. انجام مکرر و طولانی مدت این رفتار ممکن است به فولیکول های مو آسیب برساند.
چه کسانی به اختلال تریکوتیلومانیا (بیماری کندن مو) مبتلا هستند؟
اختلال تریکوتیلومانیا در کودکان و نوجوانان بیشتر شایع است، اما در بزرگسالان نیز قابل مشاهده است. گاهی اوقات رفتار کشیدن مو در نوزادان نیز مشاهده می شود. این یک رفتار موقتی است، اگر از بین نرود، باید توسط متخصص معاینه شود.
علائم و نشانه های اختلال تریکوتیلومانیا (وسواس کندن مو)
بر اساس DSM-5 که متخصصان سلامت روان از آن برای تشخیص اختلالات روانی استفاده می کنند، اختلال تریکوتیلومانیا در دسته اختلالات وسواس فکری جبری قرار می گیرد. علائم به شرح زیر است؛
- کشیدن یا کندن مداوم و مکرر مو
- طاسی ناحیه ای که به طور معمول باید با مو پوشیده شود.
- او با احساس تنش موهای خود را می کند و پس از کندن آن، فرد حالت آرامش و لذت را تجربه می کند.
- تمایل به فر کردن، کشیدن یا کندن مو
- کشیدن مو یا ریزش مو را نمی توان به مشکل سلامتی یا اختلال روانی دیگری نسبت داد.
- برخی اختلالات در معده و روده در اثر خوردن مو مشاهده می شود.
- در آینده ممکن است آسیب جدی و جبران ناپذیری به پوست وارد شود.
علل بروز اختلال تریکوتیلومانیا (بیماری کندن مو)
مطالعات در مورد اختلال تریکوتیلومانیا تابه امروز ادامه دارد. برخی از علل این بیماری را می توان در مطالعات انجام شده تا به امروز فهرست کرد. به گفته برخی از متخصصان، بیان می شود که رفتار کندن مو آموخته و توسعه یافته است. به طور کلی تصور می شود که علل تریکوتیلومانیا این است که بیماران در کنترل احساساتی مانند غم و اندوه، خشم، گناه و شادی به دلیل مشکلاتی در تنظیم هیجان، مشکل دارند.
تاثیرات ژنتیکی و محیطی در اختلال تریکوتیلومانیا
در نتیجه مطالعات انجام شده توسط متخصصان، مشخص شده است که افراد مبتلا به اختلال تریکوتیلومانیا نیز رفتار کشیدن مو را در خانواده خود نشان می دهند. مطالعات انجام شده در افراد دوقلو، نتایج مهمی را نشان داده که عوامل ژنتیکی ممکن است یکی از علل ایجاد این اختلال باشد.
ارتباط اختلال تریکوتیلومانیا با سایر بیماری های روانپزشکی
اختلال تریکوتیلومانیا ممکن است با اختلال کم توجهی بیش فعالی، اختلالات مصرف مواد، اختلالات خوردن و اختلالات کنترل تکانه همراه باشد. مشکلات روانی که با آنها مرتبط است ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
رابطه اختلال تریکوتیلومانیا با استرس و اضطراب
اختلال همراه تریکوتیلومانیا در کودکان و بزرگسالان اختلال اضطرابی است. رفتار مکرر کشیدن مو می تواند توسط احساساتی مانند اضطراب، عصبانیت و استرس ایجاد شود. ممکن است رفتار تکراری کشیدن مو به خصوص برای سرکوب یا تسکین این استرس یا اضطراب نشان داده شود.
عوامل خطر در اختلال تریکوتیلومانیا چیست؟
عوامل خطر مانند قرار گرفتن تحت استرس زیاد، عوامل ژنتیکی و مهارت های ضعیف در حل مسئله ممکن است باعث تریکوتیلومانیا شوند. ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
روشهای تشخیص تریکوتیلومانیا (بیماری کندن مو)
تشخیص اختلال تریکوتیلومانیا پس از معاینه بیمار و گرفتن شرح حال انجام می شود. هنگام تشخیص، گاهی اوقات بیمار احساساتی مانند شرم، تمسخر و گناه را تجربه می کند. در طی فرآیند ارزیابی، شدت و دفعات کشیدن مو، مدت زمان آن، میزان کشیدن مو، ویژگی های ضربه، بیماری های همراه و غیره ارزیابی می شود. شرایطی از این دست بررسی می شود. گاهی اوقات از آزمون ها و مقیاس ها در طول فرآیند ارزیابی استفاده می شود.
فرآیند ارزیابی بالینی
برای درمان این بیماری ابتدا باید تشخیص صحیح داده شود. در این فرآیند، ارزیابی ها توسط متخصصان در محیط های بالینی انجام می شود.
تست ها و مقیاس های روانشناسی
تست ها و مقیاس های مورد استفاده توسط متخصصان در طول فرآیند ارزیابی بالینی ممکن است متفاوت باشد. دقت می شود که ترازوهای مورد استفاده برای بیماران ساکن ایران و سازگار با کشور ایران مناسب باشد.
درمان اختلال تریکوتیلومانیا (بیماری کندن مو)
اختلال تریکوتیلومانیا یک اختلال قابل درمان است. در درمان این بیماری از روش های روان درمانی که توسط متخصصین سلامت روان انجام می شود و یا در صورت لزوم از داروها با نظر متخصص استفاده می شود. آموزش روانی به بیمار و خانواده او، داده می شود تا بتوانند اطلاعات دقیقی در مورد بیماری به دست آورند.
این آموزش های روانی اولین گام درمان را تشکیل می دهد. در فرآیند زیر، درمان بر اساس روش های ترجیحی انجام می شود. گاهی اوقات از روش های درمانی استفاده می شود و گاهی اوقات درمان دارویی انجام می شود. راه های مختلفی برای رهایی از بیماری ریزش مو وجود دارد.
روش درمان شناختی رفتاری
درمان شناختی رفتاری یکی از انواع روان درمانی است. در درمان شناختی رفتاری، عواطف، افکار و رفتارها با همکاری مددجو و درمانگر با شناسایی مشکلات خاص مورد مطالعه قرار می گیرند. وضعیت فعلی که باعث ناراحتی فرد می شود مورد بحث قرار می گیرد.
همکاری در تشخیص بیماری مهم است. بنابراین، برای بیمار تریکوتیلومانیا مهم است که آماده همکاری باشد، از بیماری خود آگاه باشد و بر بهبودی تمرکز کند. در طول جلسات درمانی، زمان هایی که رفتار کشیدن مو شدید است مشخص می شود و واکنش و آگاهی در برابر واکنش های تکانشی ایجاد می شود. جدای از این جلسات، تکالیف برای تقویت احساسات، افکار و رفتارهای درون جلسه داده می شود.
دارو درمانی
جدای از روش های درمانی، درمان های دارویی (روان دارویی) نیز می تواند اعمال شود. با مراجعه به متخصصین در این زمینه می توانید درمان دارویی را شروع کنید. مهمترین چیزی که باید در نظر گرفت عوارض جانبی دارو است.
گروه های حمایتی و استراتژی های خودیاری
یکی از اهداف اصلی بسیاری از انواع درمان، به ویژه درمان شناختی رفتاری، کمک به بیمار برای کمک به خود است. جلسات آموزش روانی در مورد چگونگی دستیابی به این امر سازماندهی می شود و بیمار سعی می کند راهبردهای مقابله ای را برای مشکل ایجاد کند. جدای از جلسات فردی، بیمارانی که از اختلالات مشابه رنج می برند دور هم جمع می شوند. همچنین می‌توان با گروه‌های حمایتی که اهداف زیادی، به‌ویژه حمایت از یکدیگر را دنبال می‌کنند، درمان ارائه کرد.
اثر اختلال تریکوتیلومی بر فرد و خانواده
اختلال تریکوتیلومانیا نه تنها از نظر ظاهری بلکه در زمینه عاطفی نیز بر فرد تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به این بیماری ممکن است پس از مدتی شروع به زندگی درونگرا کنند. آنها می توانند ارتباط با دیگران را به حداقل برسانند. ممکن است در اینجا تضعیف پیوندهای خانوادگی وجود داشته باشد. در چنین مواردی ممکن است نیاز به پشتیبانی از یک متخصص باشد.
اثرات اجتماعی و عاطفی اختلال تریکوتیلومانیا
بیماری تریکوتیلومانیا باعث ریزش مو می شود. این تصویر فیزیکی ممکن است باعث شود بیمار خود را از محیط اجتماعی خود منزوی کند. او ممکن است به فردی تنها و گوشه گیر تبدیل شود. ممکن است فرد بخواهد از محیط های اجتماعی دوری کند زیرا وقتی در آینه نگاه می کند ظاهر خود را دوست ندارد. به غیر از این، البته تریکوتیلومانیا بر احساسات نیز تأثیر می گذارد و باعث می شود که فرد در حالت عاطفی منفی قرار بگیرد.
روشهایی برای کمک به والدین و خانواده ها
اگر تریکوتیلومانیا رخ دهد، دریافت حمایت از یک متخصص به شما کمک می‌کند تا راحت‌تر از این روند عبور کنید. آموزش روانی، به ویژه به خانواده ها و کودکان، به آنها کمک می کند تا اطلاعات دقیق و دقیق تری در مورد بیماری و روند درمان به دست آورند. جدای از این، خواندن نشریات علمی در مورد تریکوتیلومانیا اطلاعات دقیق تری در مورد این فرآیند ارائه می دهد. علت این اختلال ممکن است موقعیت، احساسات و افکاری باشد که کودک در دنیای درونی خود تجربه کرده و نمی تواند با آن کنار بیاید و همچنین نگرش منفی خانواده. در این مرحله، ممکن است مسائلی وجود داشته باشد که خانواده و والدین باید بررسی کنند.
سوالات متداول
شیوع تریکوتیلومانیا چقدر است؟
طبق مطالعات علمی، میزان شیوع در گروه های سنی مختلف متفاوت است. در حالی که این فراوانی در دانشجویان بین 1 تا 3 درصد است، در کودکان 1 درصد اعلام شده است. شیوع بین جنسیت ها فرآیندی بحث برانگیز است.
درمان تریکوتیلومانیا (بیماری مو کشیدن) چقدر طول می کشد؟
مدت درمان تریکوتیلومانیا (بیماری مو کشیدن) ممکن است متفاوت باشد. فرآیندهایی که از بیمار به بیمار دیگر متفاوت است، مانند فراوانی بیماری، طول مدت آن و تشخیص های همراه، مدت زمان درمان را متفاوت می کند.
درمان های انجام شده توسط متخصص ممکن است بسته به روش درمانی که متخصص استفاده می کند متفاوت باشد. سن بیمار، شدت و تشخیص های همراه در هنگام تنظیم برنامه درمانی موثر است. شرایطی مانند سطح بیماری، وضعیت بیمار و تمایل به درمان بر طول مدت درمان تاثیر می گذارد.
چگونه با بیماری تریکوتیلومانیا (بیماری کندن مو) مقابله کنیم؟
بهتر است این بیماری توسط یک متخصص درمان شود. دریافت حمایت از روانپزشکان و روانشناسان خبره به شما کمک می کند تا این روند را به راحتی طی کنید.
اگر تریکوتیلومانیا درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟
افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا تمایل دارند موهای بدن خود را به طور غیرارادی بیرون بکشند. عدم انجام درمان ممکن است باعث طاسی دائمی شود. در موارد بعدی، بافت های آسیب دیده در ناحیه ممکن است عفونی شوند. این ممکن است صدمات جدی ایجاد کند.
آیا اختلال تریکوتیلومانیا (وسواس موکنی) عود می کند؟
بیماری مو کشیدن ممکن است با فرکانس خاصی رخ دهد و این رفتار ممکن است پس از مدتی از بین برود. اگر بیماری درمان نشود، ممکن است عود کرده و شدید شود.
آیا موها بعد از تریکوتیلومانیا رشد می کنند؟
بیماران تریکوتیلومانیا به طور مکرر موهای خود را بیرون می کشند. این ممکن است باعث آسیب دائمی به فولیکول های مو شود. با گذشت زمان، طاسی ممکن است در ناحیه ایجاد شود. اما در صورت توجه و درمان به موقع می توان فولیکول های مو را نجات داد.
آیا تریکوتیلومانیا ژنتیکی است؟
مطالعات دوقلو انجام شده در محیط های علمی نشان داده است که عوامل ژنتیکی ممکن است در بروز این بیماری نقش داشته باشد.
آیا تریکوتیلومانیا OCD است؟
در DSM-5، که متخصصان سلامت روان از آن برای تعریف بیماری ها استفاده می کنند، تریکوتیلومانیا به عنوان یک تشخیص جداگانه در کلاس OCD ظاهر می شود.
ویژگی های تریکوتیلومانیا چیست؟
تریکوتیلومانیا به عنوان بیماری کشیدن مو یا وسواس موکنی نیز شناخته می شود. در یک زمینه اساسی، اگر افراد نتوانند با تجربیات منفی زندگی مانند استرس و اضطراب کنار بیایند، ممکن است موهای خود را پاره کنند.
دیدگاهتان را بنویسید